Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Άπειρο ∞

κοπάδηςΗ σημασία του απείρου και του συμβόλου του έχει από πολύ παλιά ξεφύγει από τα όρια των μαθηματικών και το συναντάμε στη φιλοσοφία, στις θρησκείες, στο μυστικισμό, στον κινηματογράφο, σε δαχτυλίδια, σε τατουάζ κ.λ.π.

Ιστορικά αποτέλεσε ίσως και τον βασικότερο παράγοντα για την ανάμειξη της φιλοσοφίας με τα μαθηματικά, αλλά κανείς δεν είχε κατανοήσει την ουσία του. Και τα σύνολα ήταν γνωστά από τον Αριστοτέλη, αλλά η έννοια του συνόλου θεωρούνταν μάλλον στοιχειώδης, καθώς υπήρχαν μόνο δύο είδη συνόλων: τα πεπερασμένα και τα άπειρα, τα οποία όμως έτειναν να απασχολούν περισσότερο για φιλοσοφική, παρά μαθηματική συζήτηση. Όλα αυτά μέχρι τον Cantor βέβαια.

Στην δυτική εκκλησία κατά το μεσαίωνα, δεν επιτρεπόταν ούτε στη μαθηματική του χρήση, αφού αποτελούσε ιδιότητα αποκλειστικά του Θεού. “Μόνο ο Θεός και οι σκέψεις του είναι άπειρα” έλεγαν.

Πως προέκυψε όμως ένα τόσο αναγνωρίσιμο σύμβολο, ώστε μέχρι και ο Ζούκερμπεργκ να θέλει να το χρησιμοποιήσει ως λογότυπο στο καινούριο meta – facebook;

Στα μαθηματικά είναι μια καμπύλη που ονομάζεται λημνίσκος του Bernoulli (lemniscate of Bernoulli) και εισήχθηκε από τον Βρετανό μαθηματικό John Wallis το 1655.

Η λέξη προέρχεται από το λατινικό lemniscatus που σημαίνει “διακοσμημένο με κορδέλες”.

Η μελέτη των λημνίσκων χρονολογείται από τα αρχαία ελληνικά μαθηματικά, αλλά ο όρος για τις συγκεκριμένες καμπύλες προέρχεται από το έργο του Jacob Bernoulli στα τέλη του 17ου αιώνα.

Χωρίς αμφιβολία το άπειρο αποτέλεσε και θα αποτελεί την πιο μυστηριώδη έννοια των μαθηματικών.

Θανάσης Κοπάδης

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *