Κατευόδιο στον καπετάν Βαγγέλη Γαβιώτη
Σπάσαν οι κάβοι σου, οι γεροί, κάπτα Βαγγέλη δάσκαλε,
αδερφέ, συντροφοναύτη.
Εσβύσανε τα στόκολα κι οι φλόγες στην καρδιά.
Μα ο περίπλους στης Ζωής στον χάρτη σου εγράφτη,
ρότα χρυσή! Φουλαριστή στ’ αμπάρια κι η σοδειά!
Κι αν έλυσες, κι αν έφυγες, η θύμησή σου θα κρατά,
στα στήθια μας, βαθειά φουνταρισμένη.
Καλό ταξίδι, σύντροφε, σε θάλασσες γυαλί.
Ώρα καλή κι η πλώρη σου, πάντα γαληνεμένη.
Οι σύντροφοι κι οι φίλοι σου μ’ ένα στερνό φιλί.
Δημήτρης Χ. Τσελίκας