Τρελός
Είσαι νεύμα στη βροχή
μια κραυγή στη σιωπή.
Ένα όνειρο τρελό
τρυφερό κι απατηλό.
Άνθος όμορφο τ’ Απρίλη
γλυκό σούρουπο το δείλι.
Ξεχωρίζεις και στολίζεις
όλους κι όλα τα φροντίζεις.
Θρύλος είναι η θωριά σου,
τα χειλάκια, τα μαλλιά σου,
περπατάς και τρίζ’ η γη
κάνοντας υποταγή.
Όσοι σε ιδούν τελειώνουν
γίνονται κεριά και λειώνουν
ψηλαφούνε την καρδιά τους,
για να ’ρθούν στα σύγκαλά τους.
Τι να πω που να αξίζει
για ‘να πλάσμα που ηλεκτρίζει
και με κάνει να ριγάω,
σαν τρελός να τριγυρνάω!
Γιάννης Κανατσέλης