Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Σπίτι που δεν έχει Γιάννη …προκοπή ποτέ δεν κάνει!

Στις 7 Ιανουαρίου, στην καρδιά του Χειμώνα, με τη λήξη των Άγιων ημερών των Χριστουγέννων, έχουμε την γιορτή του Αγίου Ιωάννη του Πρόδρομου ή Βαπτιστή. Βέβαια και να θέλουμε να το ξεχάσουμε δεν θα μπορέσουμε αφού αυτή τη μέρα γιορτάζει η μισή Ελλάδα και είναι γνωστή η λαϊκή ρήση «σπίτι που δεν έχει Γιάννη προκοπή ποτέ δεν κάνει». Αυτό μπορεί να είναι μια δικαιολογία, για την ύπαρξη τόσων ανθρώπων με το όνομα του Αγίου, πλην όμως φανερώνει και την μεγάλη αγάπη και την πίστη των Ελλήνων στο πρόσωπο του μεγάλου αυτού Αγίου που κλήθηκε από τον Θεό να βαπτίσει τον Θεάνθρωπο Υιό του τον Ιησού Χριστό.

Ας πούμε διό λόγια για αυτό τον Άγιο που είναι τόσο οικείος και τόσο αγαπητός. Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος υπήρξε υπόδειγμα ασκητού, προφήτου και ανθρώπου. Ζούσε στην έρημο και ήταν από όλους αγαπητός. Πλήθος κόσμου συνέρεε καθημερινά κοντά του και διψούσε να ακούει τα φλογερά λόγια του. Δεν ήταν μάλιστα και λίγοι αυτοί που του ζητούσαν να τους βαφτίσει στον Ιορδάνη ποταμό, γι’ αυτό τον αποκαλούσαν και βαπτιστή.

Ο πλήρης ασκητικός βίος του και η αυστηρή του εμφάνιση συμπλήρωναν τον Θείο λόγο του. Ανάμεσα δε σε αυτούς που ερχόντουσαν να τον ακούσουν ήταν και άτομα της καλής κοινωνίας. Αυτή η μεγάλη αγάπη του κόσμου προς το άτομό του ήταν που τον έκανε αργότερα μισητό στους άρχοντες και επιζητούσαν να τον θανατώσουν, όπως και έγινε όπως γνωρίζουμε. Ο θάνατός του ήταν με αποκεφαλισμό.

Ο Χριστός δεν έμεινε μακριά από τον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και ήταν ανάμεσα σε αυτούς που βαπτίστηκαν. Αλλά και ο Πρόδρομος, από Θεία Χάρη, στο πρόσωπο του Χριστού είδε τον λυτρωτή του κόσμου και συνέχισε με περισσότερο ζήλο τη διδασκαλία του. Λέγεται μάλιστα ότι μέσα από τη φυλακή και ενώ γνώριζε τον επερχόμενο θάνατό του, έστειλε τους μαθητές του να ρωτήσουν τον Ιησού, εάν πράγματι είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Όχι, ο Πρόδρομος δεν είχε καμία αβεβαιότητα, δεν αμφέβαλε καθόλου. Ήθελε όμως να διαβεβαιώσει τους μαθητές του, καθώς και τους υπόλοιπους ανθρώπους, ότι ο Μεσσίας ήταν πλέον στην γη και ότι έπρεπε όλοι να τον ακολουθήσουν.

Ήταν τόσο καλός, τόσο φλογερός αυτός ο Άγιος! Ένα από τα ονόματα με τα οποία τον αποκαλεί ο λαός είναι και το «Τίμιος», άλλο είναι το Νηστευτής κλπ. Και τι δεν ήταν! Ασκητής, τίμιος, εγκρατής, δεινός ρήτωρ, ακούραστος εργάτης τους θελήματος του Θεού! Εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο από το να ακολουθούμε έστω και στο ελάχιστο τα Άγια βήματά του. Αν εξαιρέσουμε την Παναγία, ο Άγιος Γιάννης είναι ο Άγιος με τις περισσότερες γιορτές, άλλη μέρα γιορτάζουμε τον αποκεφαλισμό του, άλλη το γενέθλιό του κλπ. Γιορτάζουμε επίσης και κάποιες από τις αρετές του όπως την νηστεία του κλπ.

Και στα κάλαντα των Φώτων εξυμνούμε την ασκητική φυσιογνωμία του Αγίου που κατόρθωσε με τον ενάρετο τρόπο ζωής του να γίνει παντοτινός φάρος όλων των ανθρώπων, να γίνει ουσιαστικά ο πρώτος μάρτυρας του Χριστιανισμού. Ήταν αυτός που με την σωστή στάση του προσπαθούσε να επαναφέρει τους αμαρτωλούς στο σωστό δρόμο και ζητούσε την συγχώρεσή τους από το Θεό. Αυτό το νόημα είχε και το βάπτισμα που έκανε στον Ιορδάνη, αφού μετανοούσαν και δεχόντουσαν την κατήχησή του γινόντουσαν μέλη της μεγάλης οικογένειας του Θεού.

Μην ξεχάσουμε λοιπόν, αμέσως μετά τα Φώτα να ανάψουμε ένα κεράκι στον Άγιο Γιάννη και να ζητήσουμε ταπεινά να μας συγχωρεί και να μας προστατεύει.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *