Ο χωρισμός
Κάπου στη Θράκη, ένας ηλικιωμένος παίρνει τηλέφωνο τον γιο του.
-«Λυπάμαι που χαλάω τη μέρα σου, αλλά η μάνα σου κι εγώ χωρίζουμε… 40 χρόνια μιζέριας και απογοήτευσης είναι αρκετά».
-«Μπαμπά τι είναι αυτά που λες, τρελάθηκες; φωνάζει ο γιος του.
-«Δεν μπορούμε πια να βλέπουμε ο ένας τον άλλον! Δεν αντέχω να μιλήσω άλλο για αυτήν την κατάσταση… Πάρε σε παρακαλώ την αδερφή σου και ενημέρωσέ την εσύ για τα σχετικά»…
Πανικόβλητος ο γιός παίρνει τηλέφωνο την αδερφή του. Αυτή του λέει:
-Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό! Άσε θα το αναλάβω εγώ…» Η κόρη καλεί αμέσως τον πατέρα της.
-«Μπαμπά άκου προσεχτικά δύο πράγματα. Πρώτον, Δεν χωρίζετε! Δεύτερον, μην κάνεις απολύτως τίποτε μέχρι να έρθω εγώ εκεί. Αύριο το μεσημέρι θα είμαστε και οι δύο στο χωριό!»
Ο ηλικιωμένος άντρας κλείνει το τηλέφωνο και γυρίζει προς τη γυναίκα του.
-«Όλα καλά Σουλτάνα μου… Τελικά, αύριο θα μας έρθουν τα παιδιά και τα εισιτήριά τους θα τα πληρώσουν μοναχά τους».