Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Το παραμυθάκι της Φωνής

Μπούζα ΖωήΤο ψαλίδι

Ένα ψαλίδι γύρευα μέσα σε αχυρώνα τον έψαξα πολύ  καλά το βρήκα δικό μου είναι τώρα.

Τα ρούχα κόβω στη στιγμή με χάρη και με μπρίο καινούρια τα έκανα παιδιά και θέλω και βραβείο! Τραγουδούσε η φίλη μου.

«Το πρώτο ψαλίδι χρησιμοποιήθηκε τον έκτο αιώνα μ.Χ. Οι πρώτες λεπίδες ψαλιδιού κατασκευάστηκαν από μπρούτζο.

Με το σίδηρο χρησιμοποιήθηκε αργότερα. Τα ψαλίδια σήμερα κατασκευάζονται με λεπίδες από ανοξείδωτο χάλυβα» της είπε γελαστά η κυρία Τασία.

«Ψαλίδι πάει η γλώσσα της» σιγοψιθύρισε ο κύριος Τάκης

«Ποτέ μην χαρίζετε κάτι αιχμηρό, ειδικά κάτι όπως ένα μαχαίρι ή ένα ψαλίδι. Λέγεται ότι φέρνει κακή τύχη όχι μόνο στην Ινδία αλλά στους περισσότερους πολιτισμούς στον κόσμο. Η πεποίθηση είναι ότι διακόπτει τις σχέσεις και βλάπτει τα πράγματα για τον δέκτη» ακούστηκε η φωνή της κυρίας Μαρίας.

«Σαν τη γίδα το ψαλίδι» είπε ο σοφός παππούς στην πλατεία του χωριού μας κοιτάζοντας ψηλά τάχα πως παραμιλά.

«Με το δρεπάνι θέρισε, γυναίκα», «Όχι εγώ θέλω με το ψαλίδι»!

«Μα τι έλεγαν οι άνθρωποι παλιά» αναρωτήθηκε ο κύριος Θανάσης.

«Να σας πω γιατί το λένε αυτό;» ρώτησε μια άλλη φίλη μας.

«Το καταλάβαμε Το καταλάβαμε! Όμως θέλουμε και λίγο λαογραφία» συνέχισε η φίλη μου.

«Λοιπόν στον Πόντο για τη θεραπεία του φόβου χρησιμοποιείται ψαλίδι.

Στους Αγίους Θεοδώρους τα κορίτσια τη νύχτα της παραμονής της εορτής των Αγίων Θεοδώρων για να δουν σε όνειρο ποιον θα παντρευτούν βάζουν κάτω από το μαξιλάρι τους ένα ψαλίδι. Στην Κάρπαθο αν η έγκυος καθίσει σε ψαλίδι θα γεννήσει κορίτσι.

Στο Μανιάκι την πρωτομηνιά δεν ανοίγουν ψαλίδι για να μην ανοίξει το στόμα του λύκου» μας είπε ο κύριος Μάνος.

«Δεν ξέρω πως τα ξέρετε όλα αυτά, αλλά το ωραιότερο για μένα είναι, την ώρα του φαγητού αν είναι ανοιχτό το ψαλίδι, σου κόβεται η όρεξη Αισθάνεσαι χορτάτος» είπα κι εγώ γελαστά.

«Πέστα χρυσόστομη να αγοράσω καμιά δεκαριά ψαλίδια, να τα αφήσω ανοικτά» είπαν οι περισσότεροι φίλοι μου κάτω από τη μεγάλη λεύκα στην πλατεία της Μουσουνίτσας.

Ζωή Μπούζα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *