ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ…Λίγο πριν τις Εθνικές Εκλογές ας θυμηθούμε τον Μακαριστό Χριστόδουλο: «Υπάρχει ηθική στην πολιτική;»*

Ιωάννης Σπ. Λαζαράκος

E-mail: jlazarakosdim@yahoo.gr

Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Κ. Παρασκευαΐδης, όταν ήταν Μητροπολίτης Δημητριάδος έγραψε το βιβλίο με τίτλο «ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΥΤΟΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ». Πρόκειται για ένα αξιόλογο βιβλίο που μας δείχνει με σαφήνεια και χωρίς υπερβολές τον εκφυλισμό και την παρακμή της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και γενικότερα διεθνώς·μέσα σ’ αυτόν τον πνευματικό χαλασμό αντιστέκεται σθεναρά η ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. Στο 13ο κεφάλαιο (προτελευταίο) έχει τον τίτλο «Υπάρχει ηθική στην πολιτική;». Βέβαια σήμερα, ύστερα από τριάντα χρόνια περίπου, όλοι γνωρίζουμε πως ο αντίχριστος και χαώδης ανθρώπινος ξεπεσμός αυξήθηκε, από τότε, με γεωμετρική πρόοδο. Αξίζει όμως για μια Απολογία – Ομολογία να δούμε τι έγραψε ο Χριστόδουλος που δεν ήταν και τόσο αρεστός στο γνωστό, ανήθικο πολιτικό κατεστημένο…

Μεταξύ των άλλων γράφει:

«Το ερώτημα αυτό έχει τεθεί από πολύ καιρό. Διερωτώνται οι άνθρωποι αν η πολιτική αναγνωρίζει ηθικούς κανόνες που τη δεσμεύουν στον χειρισμό ορισμένων θεμάτων της ή αν, αντίθετα, είναι εντελώς αδέσμευτη από τέτοιους κανόνες, να δρα και ενεργεί σύμφωνα με τα ωμά συμφέροντα που κάθε φορά υπηρετεί…».

Εδώ οφείλουμε οι πολίτες να απαντήσουμε στο ερώτημα: Ποια συμφέροντα κάθε φορά υπηρετεί; Υπηρετεί εθνικά, λαϊκά, έστω και πλουταρχικά ή ξένα; Αυτό είναι εύκολο να διαπιστωθεί διότι, οι Έλληνες σήμερα μπορούν να διακρίνουν αν οι πολιτικοί υπηρετούν τα ντόπια ή τα ξένα συμφέροντα. Επίσης έχουν τη δυνατότητα να διακρίνουν τους εντολοδόχους πολιτικούς των ξένων και ντόπιων κατεστημένων, αλλά τους ψηφίζουν (αριστερούς ή δεξιούς) γιατί θυσιάζουν το Μέγα στο Μικρό. Μέγα είναι το Έθνος και η κοινωνική δικαιοσύνη και Μικρό η κάθε πράξη προσωπικού συμφέροντος. Συνήθως ασήμαντης ή ελάχιστης αξίας, που δεν συνάδει ούτε με τα εθνικά συμφέροντα, ούτε και με την κοινωνική δικαιοσύνη.

Συνεχίζει ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος γράφοντας: «Η επίσημη απάντηση είναι ότι η πολιτική και η ηθική είναι δυο σφαίρες παράλληλες, που σε ορισμένα σημεία τους τέμνονται, με αποτέλεσμα να επηρεάζει η ηθική την πολιτική. Η αληθινή όμως απάντηση είναι πως η πολιτική, κατά κανόνα, δεν ανέχεται ηθικές δεσμεύσεις, αλλά σαν κριτήριο  των ενεργειών της αναγνωρίζει το συμφέρον. Έτσι η απόσταση μεταξύ πολιτικής και ηθικής γίνεται πολύ μεγάλη, τουλάχιστον στην πράξη, όπως άλλωστε το αποδεικνύουν τα καθημερινά γεγονότα στο διεθνή στίβο…».

Τονίζει ο Μακαριστός πως η «ανήθικη πολιτική» δεν θέλει να έχει σχέση με την ηθική, αλλά μάλλον επιβεβαιώνεται το ακόμη χειρότερο «ότι δηλαδή οι χειρισμοί της πολιτικής είναι τις περισσότερες φορές σε βάρος της ηθικής, των αρχών του δικαίου και της εντιμότητας, με αποτέλεσμα να κυριεύει τις ψυχές των αγαθών ανθρώπων η αγωνία και η αηδία για την τόσο προκλητική παραβίασή των από εκείνους, που ως τόσο έχουν ταχθεί -ορκιστεί- να είναι φρουροί και υποστηρικτές των…».

Θα γράψουμε για μια ακόμη φορά και επιτέλους ψηφοφόροι οφείλουμε να το χωνέψουμε και να το διδάξουμε στους νεότερους με την πράξη μας: «Εκείνοι που ξεχωρίζουν την πολιτική από την ηθική, ποτέ δεν θα καταλάβουν ούτε τη μία, ούτε την άλλη». (Απολλώνιος ο Περγαίος 260-195 π.Χ.).

Η παραμύθα περί «χαμένης ψήφου» καταρρέει διότι χαμένη για χαμένη είναι η ψήφος που πηγαίνει στους ανήθικους πολιτικούς. Εκεί η απάτη, η διαπλοκή, ο ανθελληνισμός, η διαστροφή, ο δόλος. Εκεί κάθε αντίχριστη πρακτική που γιγαντώνει την σατανική Νέα Παγκόσμια Τάξη (εντολοδότης των ανήθικων πολιτικών) και οδηγεί στο χαμό δισεκατομμύρια ανθρώπους με διάφορες αιτίες! «Ανάγκη αλλαγής» μας τονίζει στο βιβλίο του από τότε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος. Λόγια όμως που ξεχάστηκαν στο πέρασμα των χρόνων από τους διαδόχους του (Αρχιερείς και Ιερείς). Αλήθεια γιατί; Ας δούμε τι μας παραγγέλλει ο Μεγάλος αυτός Ιεράρχης και ας συνυπολογίσουμε ότι σήμερα η εκπλήρωση των προφητειών είναι δελτία ειδήσεων:

«…Όλοι μοιράζουν μεταξύ τους ευχές, κάνουν συναντήσεις, αλλού κλείνουν τα μάτια και δεν βλέπουν, αλλού τ’ αυτιά και δεν ακούν. Έτσι περνά ο καιρός και η ηθική καταπατείται, έστω και αν. στο όνομά της καίονται λιβανωτοί και αφιερώνονται διθύραμβοι».

Πόσοι όμως απ’ εμάς έχουν το σθένος και πάνω απ’ όλα την πίστη για να απομακρυνθούν τάχιστα από αυτή την εθιστική, αντίχριστη πλάνη και με ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ ν’ αλλάξουν πορεία και να πορευθούν προς τον Ήλιον της Δικαιοσύνης, Αναστάντα Χριστόν, ώστε με τις φράσεις «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!» – «ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ!» να κατανοήσουν και τη δική τους ανάσταση. Να συμβαδίσουν με τον αναστηθέντα Χριστόν κι αυτοί προς Εμμαούς. Χρόνια πολλά, αναστάσιμα.

*Από το Μανιφέστο Απολογητισμού – Ομολογητισμού Ιωάννου Σπ. Λαζαράκου.