Ελεύθερη Άποψη.ΜΗ ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ….ΓΙΝΕ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ!

Ας σώζουμε ζωές, όχι να καταστρέφουμε.

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, είναι γνωστός σε όλους, διότι επί δεκαετίες, στρέφει τα φώτα της πανάθλιας δημοσιότητας, πάνω του, τόσο, ώστε κοντεύει να καταστεί εθνικός ήρωας.

Εκτός από τις δραστηριότητες, που τον οδήγησαν στις φυλακές, παρέμεινε δραστήριος και εντός του χώρου, έλαβε άδειες στο παρελθόν και ουδέποτε δήλωσε μεταμέλεια, παραμένοντας πιστός στις αρχές και τη φιλοσοφία του.

Εξέδωσε τρία βιβλία, τα οποία, το κοινό υποδέχτηκε με επιτυχία και δίψα να εξερευνήσει το κουβάρι των σκέψεών του, όταν ως άλλη Μοίρα Κλωθώ, αποφάσιζε ο ίδιος ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει από τα θύματά του.

Από την άλλη, ο ίδιος αποφάσισε να παραδοθεί, το 2002, μετά την αποκάλυψη και εξάρθρωση από την Ελληνική Αστυνομία της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, όπου συμμετείχε, αποφασίζοντας να υποστεί τις συνέπειες των πράξεών του. Άλλωστε οι αρχές, ήσαν ήδη ένα βήμα εμπρός και η σύλληψη του, ζήτημα χρόνου.

Το σημερινό αίτημά του, είναι η μεταφορά του στις φυλακές Κορυδαλλού, από τις φυλακές Δομοκού, όπου μετήχθη τον περασμένο Δεκέμβριο, από τις αγροτικές.

Στο παρελθόν, έχει υποστηρίξει τα αιτήματά του, τρεις φορές, με απεργία πείνας, το 2015 και το 2018. Σήμερα όμως, μετά από 55 ημέρες απεργίας πείνας, η κατάσταση της υγείας του είναι κρίσιμη, ο δε θάνατος του, μπορεί να οδηγήσει σε έκτροπα, από ομοϊδεάτες και υποστηρικτές του.

Η Ελλάδα, έχει καταργήσει την θανατική ποινή, οριστικά και για οποιοδήποτε έγκλημα, από το 2004. Είχε προηγηθεί κατάργησή της, με το Σύνταγμα του 1975, για εγκλήματα σε καιρό ειρήνης, εξαιρουμένου εκείνου της εσχάτης προδοσίας. Έως το 1972, που έλαβε χώρα η τελευταία εκτέλεση ενός 27χρονου, που είχε κάψει ζωντανούς τη σύζυγο, την πεθερά και τα δύο παιδιά του, οι εκτελέσεις στην χώρα μας, γίνονταν με τυφεκισμό των καταδικασθέντων, ενώ έως το 1913, χρησιμοποιείτο επίσης και η γκιλοτίνα!

Κάθε πολιτισμένη κοινωνία, τάσσεται εναντίον της θανατικής ποινής, η οποία υπήρξε ανέκαθεν το ισχυρό όπλο της επιβολής τάξεως δια του φόβου, εξαγιάζει τους καταδικασθέντες και υποβιβάζει ψυχικά το κοινό, που παρακολουθεί τις τελευταίες στιγμές ενός ανθρώπου, σε κτηνώδη κατάσταση συναισθημάτων εκδίκησης και ολισθηρής ταύτισης με τον εγκληματία.

Ανέκαθεν, προκαλούσε αποτροπιασμό, η σκηνή, όπου το “ηθικό” κι “ευλαβές” κοινό, παρακολουθούσε την τιμωρία της πολιτείας, προς το μαύρο πρόβατο, εκθέτοντας σε δημόσια θέα προς παραδειγματισμό αλλά και εκτόνωση της αγανάκτησης των συγγενών των θυμάτων, τις τελευταίες στιγμές μιας ανθρώπινης ύπαρξης.

Εξαιρετικά χαμηλά, είχαν πέσει οι ΗΠΑ, το 2006, μεταδίδοντας ζωντανά από την τηλεόραση την εκτέλεση του Σαντάμ Χουσεΐν, γεγονός, που δεν προξενεί εντύπωση, δεδομένου, ότι στην ίδια χώρα, εκτελέσεις στην ηλεκτρική καρέκλα επίσης, εκτίθενται σε δημόσια θέα, ως φθηνή ατραξιόν επιβολής δικαιοσύνης.

Οι πολιτειακές αλλαγές, ανέκαθεν σφραγίζονταν από θανατικές εκτελέσεις, αυτό τουλάχιστον το μήνυμα πρέσβευε και η οργάνωση, που τράφηκε από τις δραστηριότητες και του Δ. Κουφοντίνα.

Αυτό πίστευαν και εφάρμοσαν στη Ρωσία -τότε Σοβιετική ΄Ένωση-, με τις αμέτρητες εκτελέσεις αντιφρονούντων στα υπόγεια της Cheka, ή την πολιτική απόφαση του πατερούλη Στάλιν, να αφανισθεί ο Ουκρανικός λαός από λιμό, το 1932-1933, όπου πέθαναν μαρτυρικά τέσσερα εκατομμύρια άνθρωποι.

Ο Βίκτωρ Ουγκώ, συγγραφέας του μεγάλου  διαχρονικού κοινωνικού ευαγγελίου, ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ, ήταν από τους πρώτους, που αντιτάχθηκαν ενεργά στην ύπαρξη της θανατικής ποινής. Κουβαλώντας στην ψυχή του, τα βιώματα της αγαπημένης μητέρας του Sophie Françoise Trébuchet, από τις εκτελέσεις αθώων κατά τη Γαλλική επανάσταση, κατάφερε με τα μανιφέστα του να υποκινήσει παγκόσμια αποστροφή προς την αφαίρεση της ζωής, μέσω εκτελέσεων. Επαναστάτρια με δράση, η Σοφία Τρεμπυσέ, υπέστη αφύπνιση των βασιλικών φρονημάτων της, όταν παρακολούθησε ιδίοις όμμασι, την εκτέλεση με γκιλοτίνα, μιας μητέρας, της Madame de La Biliais, και των δύο αθώων κοριτσιών της, εξ αιτίας ενός πορτοφολιού, που ανήκε σε έναν βασιλόφρονα ιερέα, που είχε κρύψει στο αρχοντικό τους, ο σύζυγός της.

Τον αποτροπιασμό της, μετέφερε στην ψυχή του Victor, ο οποίος διαδήλωσε τις πολιτικές θέσεις του, εναντίον της θανατικής ποινής, τόσο στο Γαλλικό Κοινοβούλιο όσο και στον διεθνή τύπο, με παγκόσμια απήχηση.

Η θανατική ποινή, όπως προαναφέρθηκε, μπορεί να εκτελεσθεί με πολλούς τρόπους.

Ας μην λησμονούμε το θάνατο από πείνα, στον οποίο από κοινού δυστυχώς, τόσο οι σύμμαχοι μας, όσο κυρίως οι ναζί, καταδίκασαν το λαό μας, κατά την μαύρη κατοχή και το λιμό των ετών 1941-44. Η θανατική ποινή, επομένως, δεν αποβλέπει σε σωφρονισμό, αλλά κυρίως σε πολιτικά οφέλη και σκοπιμότητες, μέσω τρομοκρατίας και επιβολής σκοταδισμού.

Η θανατική ποινή, έχει καταργηθεί προ πολλού, σε όλες τις πολιτισμένες χώρες. Υφίστανται βέβαια, κάποιοι “σοφοί σωτήρες”, που μιλούν για υπερπληθυσμό του πλανήτη και την πρόθεσή τους, να “βοηθήσουν” τη γη, ώστε να απαλλαγεί από το “περιττό βάρος”! Αυτή η σιχαμένη ελίτ, που θεωρεί ότι είναι σε θέση να αποφασίζει για ζωή και θάνατο, δεν θα απασχολήσει στο παρόν κείμενο.

Αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα Κουφοντίνα. Αν εξακολουθήσει η υποκριτική θέση όσων υποστηρίζουν ότι, ο ίδιος αποφάσισε για το θάνατο του, τότε θεωρούμε νόμιμη και θεμιτή την αυτοχειρία, οπλίζοντας το χέρι του αυτόχειρα. Όσοι πάλι θεωρούν ότι του αξίζει να πεθάνει τάσσονται εξ αρχής υπέρ της θανατικής ποινής φθάνοντας έμμεσα σε όρια αυτοδικίας. Δεν αποφάσισε αυτό η δικαιοσύνη. Από την άλλη όλοι γνωρίζουμε τις συνέπειες, της κατάληξης μιας απεργίας πείνης, εξήντα ημερών. Συνέπειες, που θα υποστούν οι φιλήσυχοι πολίτες, που για μίαν ακόμη φορά ,τρέμουν μήπως βιώσουν ημέρες 2008 και πάλι δουν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται και το πολιτικό σύστημα να καταρρέει προς νέες εκλογές κι αλλαγή φρουράς.

Μήπως αυτό είναι το ζητούμενο;

Μήπως καθόλου δεν απασχολεί η τιμωρία Κουφοντίνα, την οποία άλλωστε ήδη έχει αποφασίσει η δικαιοσύνη, αλλά με πρόσχημα μια απλή μεταγωγή, ενός ετοιμοθάνατου, από φυλακή σε φυλακή, αφενός ο λαός ποτίζεται με δηλητήριο ψυχής, “τιμωρώντας το δολοφόνο επιτρέποντας το θάνατό του”, αφετέρου υποθάλπεται περίοδος αταξίας και πολιτειακού χάους;

Και ποιος θα ωφεληθεί από το χάος, που ως νέο καθαρτήριο πυρ, θα αναδείξει ακόμα μια νέα μετα-μνημονιακή πολιτική κατάσταση εθνικής διάλυσης, όπου άπαντα ξεπουλιούνται προς ξένα συμφέροντα;

Πάντως όχι ο κάθε Κουφοντίνας.

Μαρία Μπουκουβάλα

Ιατρός