Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ελεύθερη Άποψη

ΜΙΣΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Η Θέμις, στην αρχαία Ελλάδα, εξυμνήθηκε με ιδιαίτερο τρόπο. Κόρη του Ουρανού και της Γαίας, πήρε το όνομα της, από τη θέση της στη νομοτελειακή τάξη του κόσμου.

Όπως κι ο ήρωας Θησέας, που ελευθέρωσε την Αθήνα από την τυραννία και τον κανιβαλισμό σε βάρος των νέων, που εκπροσωπούν την δυναμική μιας κοινωνίας και το απώτερο μέλλον της, πήρε το όνομα του από το ρήμα τίθημι, έτσι και η Θέμις, που προηγήθηκε. Η Θέμις, θέτει όρια, εκπροσωπώντας το θεμιτό και την ηθική τάξη, που διαφυλάττει την φυσική.

Τι συμβαίνει σήμερα όμως; Πόσο τραυματισμένη είναι η έννοια της Δικαιοσύνης στη συνείδηση των περισσοτέρων; Πόσο εύκολο είναι να απονείμει κανείς Δικαιοσύνη στη σημερινή Ελλάδα, που οι Ναοί της Θέμιδος, τα σημερινά Δικαστήρια, βρίθουν υποθέσεων άνευ ουσίας, που παρακωλύουν το αληθινό έργο των δικαστών, οι οποίοι καλούνται να αντιμετωπίσουν έναν απίστευτο όγκο εργασίας, υποθέσεων, που θα μπορούσαν να επιλύονται στα αστυνομικά τμήματα;

Αναιδής συνιδιοκτήτης, σε μικρή πολυκατοικία, άλλαξε αυθαίρετα κλειδαριές σε κοινόχρηστους χώρους, αποκλείοντας από την ταράτσα και το λεβητοστάσιο τους υπόλοιπους, που απευθύνθηκαν στο οικείο αστυνομικό τμήμα, από όπου τους σύστησαν να βρουν νομική βοήθεια. Δηλαδή, θα πρέπει να κάνουν δικαστήριο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν το θράσος και την κακία, του συγκατοίκου τους και να παραμείνουν στα πλαίσια της νομιμότητας.

Το μίσος, πάρα πολλές φορές, τροφοδοτεί την παράνομη συμπεριφορά και τα δικαστήρια της Ελλάδος, με υποθέσεις, που συσσωρεύονται. Για κάποιους πονηρούς μάλιστα, επιχειρείται η προσπάθεια, να καταστήσουν τα δικαστήρια, «πλυντήρια» της παρανομίας τους, αναστρέφοντας τις κατηγορίες, που τους επιβαρύνουν, σε βάρος των κατηγόρων τους.

Συνηθέστατη πρακτική, κάποιων δικηγόρων, είναι να μετατρέπουν τον κατήγορο, σε κατηγορούμενο. Εξαιρετική υπηρεσία σε τούτο, επιτελούν ψευδομάρτυρες, οι οποίοι καταθέτουν ψευδή γεγονότα, κουράζοντας τους λειτουργούς της Θέμιδος, που όπως είναι φυσικό τις περισσότερες φορές, απογυμνώνουν τον ψευδομάρτυρα πανηγυρικά… Όμως χάνεται πολύτιμος χρόνος, ενώ τα θύματα της πλεκτάνης, ουδέποτε αποζημιώνονται για την ψυχική και οικονομική ταλαιπωρία, που υφίστανται, ή αν ποτέ συμβεί τούτο, μετά από δαπανηρές μακροχρόνιες διαδικασίες…

Επομένως θα πρέπει να γίνουν πολύ αυστηρότερες οι ποινές για όσους επιχειρούν να παραπλανήσουν τη Δικαιοσύνη, τους ψευδομάρτυρες, δικομανείς και όσους επιχειρούν να βαπτίσουν την ημέρα νύχτα, ξεπλένοντας την αδικία τους, με ψεύδη και πλεκτάνες σε βάρος αθώων. Μία περίπτωση παρόμοιας πλεκτάνης, περιγράφεται παρακάτω…

Η ΕΥΑΡΕΣΤΗ ΚΟΜΠΙΝΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΑΣ

Υπάρχουν κλέφτες του περιθωρίου, αμόρφωτοι, άξεστοι, φτωχοδιάβολοι, που κατέληξαν σε αυτήν την θέση, από ανάγκη. Υπάρχουν όμως και οι νομιμοφανείς κλέφτες, που είναι πολλές φορές γραβατωμένοι, μορφωμένοι και -ας μου επιτραπεί η έκφραση- «παραμορφωμένοι»….

Ένα προσφιλές σπορ, κλεφτών και απατεώνων πολυτελείας, είναι είτε να χαρακτηρίζουν ανοϊκά, ηλικιωμένα θύματα τους, να κλέβουν ανθρώπους, που έχουν πράγματι άνοια, ή και τα δύο μαζί.

Εκείνο, που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι, ή προσποιούνται ότι δεν γνωρίζουν, είναι ότι μόνο ειδικός νευρολόγος, με σφραγίδα και υπογραφή του, μπορεί να γνωματεύσει άνοια. Ουδείς έτερος, με ουδεμία άλλη ιδιότητα, μπορεί να πιστοποιήσει άνοια.

Από εδώ, αρχίζει η δαιδαλώδης πορεία, όσων επιχειρήσουν να προστατέψουν το άτομο, που πάσχει από άνοια, έναντι όσων επιθυμούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, εις βάρος του. Δυστυχώς συνήθως τα θύματα αυτά, είναι ηλικιωμένα, με αποτέλεσμα η δικαίωση, να επέρχεται μετά το θάνατο τους και αφού έχουν υποστεί μύριες όσες ταλαιπωρίες, από κακόβουλα άτομα, που συχνά μεταχειρίζονται τη Δικαιοσύνη με τρόπο, που παρατείνει το βάσανο των ανθρώπων αυτών και όσων προσπαθούν να διασώσουν την αξιοπρέπεια και την ευζωία τους.

Ο πάσχων από άνοια, οιασδήποτε μορφής, δικαιούται προστασίας από το Κράτος και από όλους μας. Όλοι μπορεί κάποτε, να βρεθούμε σε αυτή τη δεινότατη θέση.

Η άνοια, ως πάθηση, δεν πρέπει να εξισώνεται με τη σκόνη της κληρονομιάς, που ήταν κάποτε η χρήση του αρσενικού, από ασυνείδητους βρωμερούς εγκληματίες…

Χρόνια, ευρίσκεται αποκλεισμένο από την κατοικία του, ταλαίπωρο αξιοπρεπές άτομο, που πάσχει από άνοια, εξ αιτίας δαιδαλώδους δικαστικής διαμάχης, που δημιούργησε συγγενής, προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, παράνομα και αηδιαστικά έργα του, χτίζοντας ένα οικοδόμημα από ψεύδη και διαπλοκή, προσπαθώντας να παραπλανήσει τη Δικαιοσύνη… Πόσο άτιμη και χυδαία πράξη είναι, να χτυπάς ένα ασθενές ανυπεράσπιστο πρόσωπο, που αν ήταν υγιές, δεν θα τολμούσες να αγγίξεις….

Κάποιες φορές, είναι καλό να εμπιστεύεται κανείς τη Δικαιοσύνη του Θεού, που είναι αμείλικτη….

Η άνοια, πρέπει να εξετασθεί νομικά, με εκτενέστερο τρόπο, από το κράτος και να θεσπισθούν αυστηρότερες ποινές, για όσους εκμεταλλεύονται, κακοποιούν ή αδικούν τα άτομα αυτά, έμμεσα η άμεσα, καταρρακώνοντας την αξιοπρέπεια και παραβιάζοντας όσα δικαιώματα είχαν όσο ήταν υγιή. Επίσης οι διαδικασίες, για κάθε μορφή αναπηρίας, να αποκτήσουν προτεραιότητα, με γνώμονα το συμφέρον του πάσχοντος.

«Εκεί, που είσαι ήμουνα και εκεί, που είμαι ίσως νάρθεις»… Θα έλεγε ο πάσχων από άνοια, σε όλους εμάς, που αδιαφορούμε και δεν υποστηρίζουμε τα δίκαια των ανθρώπων αυτών, με σθένος και εντιμότητα.

Μαρία Μπουκουβάλα

Ιατρός

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *