Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΕΠΙΚΑΙΡΑ.Κάτι συμβαίνει στις ΗΠΑ Το καντράν της οικονομίας να γυρίσει στο μηδέν

ωνάσηςΕ, δεν είναι και καμιά χώρα με μακραίωνη Ιστορία οι ΗΠΑ! Μόλις το 1776 έγιναν ανεξάρτητο κράτος και μέχρι σήμερα πέρασαν έναν και μοναδικό εμφύλιο.

Δεν έχουν τις παραδόσεις και το υπόβαθρο των ευρωπαϊκών χωρών ούτε είναι κράτος πολύ παλαιότερο από δικό μας. Μόλις 25 χρόνια χωρίζουν την δική τους από την δική μας επανάσταση.

Ωστόσο, είναι εντυπωσιακή η εξέλιξη των ΗΠΑ σε υπερδύναμη, σε πλανητική υπεροχή και σε τεχνολογική εξέλιξη…

Τα προχθεσινά, όμως, επεισόδια στο Καπιτώλιο, όπως και η μέτρηση που έδειξε ότι το 45% των Ρεπουμπλικανών τάχθηκε υπέρ της καταλήψεως του Καπιτωλίου, δείχνουν ότι το κράτος των ΗΠΑ “έχει πολύ δρόμο μπροστά του”…

Βεβαίως, ουδείς μπορεί να πει ότι το 45% των πολιτών που τάχθηκε υπέρ της εισβολής είναι ”ψεκασμένοι” ή “πυροβολημένοι”. Μπορεί, όμως, εύκολα πλέον να αντιληφτούμε ότι “κάτι” συμβαίνει στην μεγάλη αυτή δημοκρατία. Και όταν αυτό το “κάτι” συμβαίνει στην Μέκκα του καπιταλισμού, τότε “κάτι” δεν έχει γίνει καλά…

Ο μέγας Έλληνας Αριστοτέλης Ωνάσης, που δεν έκρυβε τα λόγια του, λίγο καιρό έπειτα από την τραγική απώλεια του γιου του Αλέξανδρου, είχε πει στον φίλο του και καλό συνάδελφο Δημητρη Λιμπερόπουλο τα εξής:

“Θα έλθει μια ημέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της επάρσεως, θα αποθηκευθεί στις Τράπεζες, στις μεγάλες εταιρείες και σε τόσους λίγους, που οι πολλοί μη κατέχοντες θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία, η οποία θα κάνει την ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση”…

Πρόκειται για μια ανατριχιαστική πρόβλεψη, από έναν άνθρωπο ο οποίος εξέφρασε τον καπιταλισμό όσο λίγοι.

Βεβαίως, δεν είναι τυχαία η στιγμή κατά την οποία ο Ωνάσης προέβλεψε τα δεινά για το σύστημα το οποίο υπερασπίσθηκε με την ίδια του την δράση. Αλλά είναι ένα πολύ σοβαρά μήνυμα “εκ των έσω” που στάλθηκε πριν 45 χρόνια!

Επιτρέψτε μου να θυμηθώ και ένα “ενστατντανέ” στο οποίο ήμουν παρών, νεοσσός τότε, ρεπόρτερ.

Ο Ωνάσης βρισκόταν στην “Μεγάλη Βρετανία”. Στο “λόμπι” περίμεναν οι δημοσιογράφοι μήπως αρπάξουν κάποια δήλωση. Στην “ουρά” κι εγώ. Κάποια στιγμή ο “Αρίστος” κατεβαίνει και κάθεται στο μπαρ για έναν καφέ. “Ρε συ, πήγαινε πάρε κάνα κουλούρι” λέει στον Λιμπερόπουλο, που ήταν ο αρχηγός της αγέλης μας.

Πετάγεται εκείνος απέναντι, στον κουλουρά και αγοράζει μερικά κουλούρια. Δίνει δύο στον Ωνάση και τα άλλα σε εμάς. “Δεν θα μου δώσεις τα λεφτά που χάλασα;” ρωτάει ο Λιμπερόπουλος. “Ρε, αφού στο έχω πει. Εγώ δεν έχω λεφτά! Τα δικά μου λεφτά τα έχουν οι Τράπεζες!” του είχε απαντήσει…

Μήπως δεν δουλεύουμε σήμερα όλοι για τις Τράπεζες; Μήπως δεν έχει υποταχθεί η πολιτική στο τραπεζικό σύστημα; Μήπως δεν είναι η Οικονομία και όχι η πολιτική η “πρώτη πολιτική δύναμη”;

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Τζο Μπάιντεν! Παραλαμβάνει μια Αμερική στην μεγαλύτερη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Κι αν δεν γυρίσει το καντράν των χιλιομέτρων στο “μηδεν”, με ότι αυτό συνεπάγεται για την παγκόσμια οικονομία, τα μαντάτα θα είναι μαύρα, αφού μπορεί να αναλάβουν να το γυρίσουν οι μάζες!

Δημήτρης Καπράνος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *