Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΕΥΘΥΜΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ.Σταμάτης ο πονόψυχος

Γράφει: ο Αθανάσιος Πετρίδης-Πισίδης

Πετρίδης ΑθανάσιοςΟ Σταμάτης είναι από το είδος εκείνο του ανθρώπου που βρίσκεται «υπό εξαφάνιση». Επιμένει να βοηθά με κάθε τρόπο όσους έχουν την ανάγκη του. Αρχή του: «Κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό». Να χτυπήσει την πόρτα του ζητιάνος χωρίς να πάρει ελεημοσύνη, είναι αδύνατο. Εκτός από χρήματα, του γεμίζει και μια τσάντα με όσπρια, ζυμαρικά και γάλατα. Στο καφενείο, στην ταβέρνα, στον Ηλεκτρικό, στο δρόμο, όπου συναντά ζητιάνο, λιγότερο από πέντε ευρώ δεν δίνει. Είναι η… χαρά των ζητιάνων. Επίσης οι πλανόδιοι οργανοπαίκτες με τη φάλτσα μουσική έχουν τον προστάτη τους.

Τρέχει όπου τον καλούν «γνωστοί και άγνωστοι». Ακόμη, πηγαίνει για μάρτυρας στο δικαστήριο αν του το ζητήσουν. Πολλές φορές μεσολαβεί για να ενώσει χωρισμένα ζευγάρια γιατί πιστεύει πως «ους ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω»· κι όταν ένας εκ των δύο «παραστρατεί», προσπαθεί να φέρει τη γαλήνη στο σπίτι κάνοντας κατήχηση στο αντρόγυνο για την «ιερότητα του εγγάμου βίου». Βέβαια δεν το καταφέρνει πάντα γιατί «προσκρούει» συχνά στην αντίδραση των συζύγων, που έχουν πάρει την απόφασή τους, και όχι σπάνια βρίσκει τον μπελά του. Όμως αυτός δεν απογοητεύεται: Είναι τόσο τίμιος που, όταν κάποτε βρήκε ένα δέμα γεμάτο χρήματα (κάπου 70.000 Ευρώ!) έτρεξε αμέσως και το παρέδωσε στην Αστυνομία και ούτε τα εύρετρα δέχθηκε να πάρει από τον εργολάβο οικοδομών που τα είχε χάσει.

Ο Σταμάτης έχει μεγάλη αδυναμία στα παιδιά· γι’ αυτό, όποιος του ζητήσει να βαφτίσει το παιδί του, δεν λέει όχι. Μια φορά πήγε στην Τήνο διακοπές και βάφτισε δώδεκα παιδιά στις δέκα μέρες που έμεινε. Συνολικά, θα έχει γύρω στα τριάντα βαφτιστήρια, ούτε πολιτικός να ήταν! Αυτός όμως είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του και μάλιστα γαλαντόμος. Χριστούγεννα, γιορτές και γενέθλια των παιδιών στέλνει πάντα ένα καλό δώρο. Το Πάσχα δεν παραλείπει να στέλνει κι από μία λαμπάδα. Ακόμη και σ’ αυτά της επαρχίας ταχυδρομεί το δώρο τους, με αποτέλεσμα να ξοδεύει ένα σημαντικό ποσό για τις υποχρεώσεις και τις αγαθοεργίες του.

Συχνά η γυναίκα του, η Φανή, γκρινιάζει αλλά ο Σταμάτης δεν δίνει σημασία. Ιδιαίτερα στο θέμα των παιδιών είναι πολύ ευαίσθητος και τρέφει μεγάλη αγάπη γι’ αυτά. Δυστυχώς ο Θεός δεν τους έδωσε παιδιά, αν και πήγαν στους καλύτερους γιατρούς. Όμως η γυναίκα του ελπίζει και συνεχίζει να κάνει μια θεραπεία που της έχει συστήσει ένας μεγάλος γυναικολόγος ο οποίος, με το «καλημέρα γιατρέ!», σου παίρνει 150 Ευρώ και μάλιστα χωρίς απόδειξη. Βέβαια ο Σταμάτης δεν λογαριάζει τα λεφτά, γιατί -δόξα τω Θεώ- έχει ένα καλό εισόδημα κάθε μήνα από δύο μαγαζιά που νοικιάζει στην Πατησίων κι από ένα τριάρι στο Κολωνάκι, τα οποία κληρονόμησε από τον παππού του. Παρ’ όλα αυτά, με τα έξοδα που έχει, τα φέρνει μία ή άλλη.

Επίσης είναι μέγας ζωόφιλος. Μια φορά, για να μη χτυπήσει σκύλο, έριξε το αυτοκίνητό του σε μια μάντρα και χρειάστηκε 2.000 Ευρώ για επισκευή. Όμως, κάθε αδέσποτο σκυλί έχει βρει τον σωτήρα του. Το οικόπεδό του στον Ασπρόπυργο είναι γεμάτο σκυλιά που τα μαζεύει από τον δρόμο. Μέχρι πενήντα έχει μαζέψει στο κτήμα του. Κάθε δυο μέρες γεμίζει το πορτ-μπαγκάζ με αποφάγια, ζωοτροφές και νερό, που τα πηγαίνει στα σκυλιά για να τα ταΐσει. Άλλα έξοδα εκεί, άλλη γκρίνια από τη γυναίκα του.

Τη Φανή τη γνώρισε στη θάλασσα, όταν κόντεψε να πνιγεί. Κολυμπούσε η Φανή, μα φαίνεται πως είχε ξανοιχτεί, χωρίς να υπολογίζει την επιστροφή. Έτσι άρχισε να βουλιάζει κι έβαλε τις φωνές. Για καλή της τύχη, ο Σταμάτης ήταν στη θάλασσα, ξύπνησε ο ήρωας μέσα του, κολύμπησε σαν… Ζηργάνος, την τράβηξε από τα μαλλιά και την έβγαλε έξω. Δεν φτάνει που την έσωσε, την παντρεύτηκε κιόλας. Κι έτσι σώθηκε η Φανή από πνιγμό και από φτώχια. Κοντά σ’ αυτήν και το σόι της.

Μια φορά πάλι, σε μια συμπλοκή, παρά λίγο να τα τινάξει. Πήγε να χωρίσει δύο άντρες, που είχαν έρθει στα χέρια, κι ο ένας τράβηξε μαχαίρι. Όταν ο Σταμάτης πήγε να τον εμποδίσει, έφαγε τη μαχαιριά στο κεφάλι. Ποτάμι τα αίματα! Τον πήγαν στο νοσοκομείο κι ο γιατρός τού είπε πως το μαχαίρι έφτασε μέχρι το μυαλό. Όμως η Φανή αντέδρασε: «Αποκλείεται, γιατρέ, να είναι μυαλό! Αν είχε μυαλό, δεν θα βρισκόταν εδώ» του είπε. Φαίνεται όμως πως ο Θεός τού χρώσταγε χρόνια, ο Σταμάτης έγινε καλά και συνέχισε απτόητος το έργο του.

Μια φορά, συνάντησε ένα φίλο του από την Καβάλα, που υπηρέτησαν μαζί στον Στρατό πριν είκοσι χρόνια. Ήταν ένας ομορφάντρας με γαλανά μάτια και δυο ελιές στο σαγόνι. Είχε έρθει για δουλειές και θα έμενε δυο-τρεις μέρες. Όταν άκουσε ο Σταμάτης πως θα μείνει σε ξενοδοχείο, θύμωσε. Χωρίς άλλη κουβέντα, τον πήρε σπίτι. Δεν ανεχόταν, ο φίλος του να πάει ξενοδοχείο. Έτσι ο Μήτσος έμεινε τέσσερις μέρες στου Σταμάτη, με εξασφαλισμένο ύπνο και φαγητό, έχοντας και την περιποίηση της Φανής, η οποία δέχτηκε τον Μήτσο χωρίς να γκρινιάσει. Μάλιστα, όταν ο Σταμάτης έφυγε δύο μέρες νωρίς το πρωί να ταΐσει τα σκυλιά του, η Φανή «σέρβιρε» τον καφέ τού Μήτσου στο κρεβάτι του. Πριν φύγει ο Μήτσος, τους ευχαρίστησε και τους κάλεσε στην Καβάλα για να ανταποδώσει τη φιλοξενία.

Σε δυο μήνες, η Φανή ανακοίνωσε στον άντρα της πως ήταν έγκυος, γεγονός που το απέδωσε στην τελευταία θεραπεία που της συνέστησε ο γιατρός της. Τρελάθηκε από τη χαρά του ο Σταμάτης! Κάλεσε συγγενείς και φίλους και τους έκανε ένα πλούσιο τραπέζι. Όταν πέρασαν άλλοι επτά μήνες, έγινε πατέρας ενός πανέμορφου μπέμπη με γαλανά μάτια και δυο ελιές στο σαγόνι. Δεν έδωσε σημασία. Άλλωστε πίστευε πως τα μωρά τα στέλνει ο Θεός…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *