Η δημιουργός
Νύχτες άγριας μοναξιάς
δεν αγροικώ το νεκροπούλι
ταξιδεύουν σκέψεις αχτινωτά
για το αύριο της ξερολιθιάς
που θάναι δούλου δούλη.
Ανάμεσα σε μύρια δάκρυα
γροικιέσαι κι ένα δάκρυ στ’ ακρογιάλι
κάποια σβηστά τραγούδια
κλαίνε κάποια πάθη
και στης νεράϊδας γέρνω την αγκάλη.
Μην κλείνεις το πανέθυρο
στου φεγγαριού το δάκρυ
μην διώξεις τα μηνύματα αγάπης
οδήγησε την αστραπή
σ’ όλης της γης τα μάκρη.
Στης άγριας μοναξιάς τη νύχτα
νάναι οι στίχοι σου λυχνάρι
να οδηγούν το άστραμμα
να ταραχτούν οι σκλάβοι
και γίνε της καρδιάς τους δυναμάρι.
Μιχάλης Κάσσης
Από την ποιητική συλλογή
«Ποιώντας»