ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Οι παραδοσιακές καλοκαιρινές διακοπές έφτασαν. Ευλογημένη με έναν καυτό ήλιο, δροσιστική θάλασσα και ακούραστο τζιτζίκια, η χώρα μας, μας προσκαλεί να ψηλώσουμε τους ρυθμούς μας, να απολαύσουμε παγωμένο καρπούζι και μεσημεριανούς ύπνους και να ξεκουραστούμε από τις έγνοιες και τον μόχθο της χρονιάς. Το καλοκαιράκι! έχει συνδεθεί κυρίους με ταξίδια σε τόπους παραδοσιακούς αλλά και ξένους, σε βουνά, κάμπους και θάλασσες, με στόχο να αλλάξουν οι παραστάσεις και να ξεκουραστεί σώμα και πνεύμα.
Όμως, όπως γνωρίζουμε όλοι, τα τελευταία χρόνια οι συνθήκες έχουν αλλάξει δραματικά. Πόσοι έχουν ακόμη τη δυνατότητα να πάνε διακοπές; Πόσοι μπορούν να πάρουν άδεια; Πόσοι διαθέτουν επαρκείς οικονομικούς πόρους για μια σύντομη φυγή από το κέντρο;
Για κάποιους οι συνθήκες δεν είναι ακόμη απελπιστικές: χωριό στον τόπο καταγωγής, οικογένεια εκτός Αθηνών, ακόμη και καλοί φίλοι προσφέρουν φιλόξενο καλοκαιρινό κατάλυμα, δημιουργώντας νέες, ενδιαφέρουσες εναλλακτικές. Αλλά και όσοι αναγκαστικά παραμένουν στο αθηναϊκό «καμίνι», μπορούν να αναζητήσουν δροσερές αυλές, πλατείες και ταράτσες γνωστών και φίλων για να μοιραστούν τα νέα τους, να ακούσουν μουσική, να συζητήσουν τα όνειρα και τους φόβους τους, να «νιώσουν καλοκαίρι». Θαλάσσια μπάνια στις κοντινές ακτές της Αττικής μας κάνουν να αισθανόμαστε ευνοημένοι και τυχεροί, που η πόλη μας βρέχεται από τη Μεσόγειο.
Μειώνοντας, λοιπόν, τους διαθέσιμους πόρους μας, η κρίση φέρνει μια αναπάντεχη ευκολία: δημιουργεί τις συνθήκες να έρθουμε πιο κοντά με τους συνανθρώπους μας και να συσφίξουμε τους κοινωνικούς δεσμούς μας. Και μέσα από αυτή τη γειτνίαση, μας υπενθυμίζει ότι τελικά «καλοκαιρινές διακοπές» δεν είναι μόνο μια φυγή, ένα ταξίδι με πλοίο, αυτοκίνητο ή αεροπλάνο σε τόπους ξένους ή κολύμπι σε παρθένα, γαλαζοπράσινα νερά. Το καλοκαίρι γίνεται όντως απολαυστικό, όταν μπορείς να μοιραστείς στιγμές ομορφιάς, ραστώνης. καύσωνα και διασκέδασης με συνανθρώπους σου. «Μοναχός ούτε στον παράδεισο*, λέει η λαϊκή θυμοσοφία, λακωνικά υπογραμμίζοντας ότι τελικά η παρέα κάνει τη διαφορά: μια καλή, ενδιαφέρουσα, ακόμη και αντιδραστική, μη αναμενόμενη ανθρώπινη συντροφιά δίνει χαρακτήρα και ομορφιά στις στιγμές, στα τοπία και στις δραστηριότητες κάθε εποχής του χρόνου, χαράζοντας τις ανεξίτηλο στη μνήμη μας.
Πολλοί ίσως δεν πάνε διακοπές φέτος. Μπορούν όμως να θεωρηθούν τυχεροί όσοι έχουν την παρεούλα τους: οικογένεια, φίλους και γνωστούς για να ανταλλάξουν μια κουβέντα, να κάνουν μια βόλτα, να διασκεδάσουν τη ρουτίνα τους και έτσι τελικά να αλλάξουν παραστάσεις.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι που είναι μόνοι και μάλιστα, στο λυκόφως της ζωής τους. Μοναχικοί ηλικιωμένοι συνάνθρωποί μας, και μάλιστα χωρίς αρκετή υγεία και δύναμη στο σώμα και στο πνεύμα, για να μπορέσουν να αντιδράσουν στην γκρίζα μονοτονία και να αντιπαλέψουν τους φόβους που τους πολιορκούν καθημερινά. Δεν πρόκειται να πάνε διακοπές, ούτε αντέχουν να κάνουν μπάνια Κινούνται στους ίδιους χώρους κάθε μέρα και συνομιλούν τους ίδιους, συγκεκριμένους ανθρώπους. Παρά το άνετο, περιποιημένο καθαρό «περιβάλλον και παρά την γλυκύτητα και την ομιλητικότητα των φροντιστών τους, η μονοτονία δεν σπάει εύκολα.
Ακόμη και μια αγαπημένη οικογένεια χρειάζεται εξωτερικές φιλικές συναναστροφές για να εμπλουτίσει την εμπειρία και την καθημερινότητα, τις διαφορετικές φωνές, νέες απόψεις και καινούριες λέξεις είναι απαραίτητες, γιατί εμπλουτίζοντας προσλαμβάνουσες κάθε ανθρώπου, ξυπνούν το μυαλό και το παρακινούν σε εγρήγορση. Η ποικιλία στην παρέα και η εναλλασσόμενη συντροφιά δίνουν .χαρά, ομορφιά και πλούτο σε κάθε στιγμή.
Όσοι λοιπόν είμαστε τόσο τυχεροί ώστε να μπορούμε να απολαμβάνουμε ένα ακόμη καλοκαίρι στη γλυκιά συντροφιά των αγαπημένων προσώπων μας εντός ή εκτός Αθηνών, ας μην ξεχνούμε τους μοναχικούς ηλικιωμένους συνανθρώπους μας. Η ανάγκη για βασικά είδη επιβίωσης είναι πολύ μεγάλη και η κάθε προσφορά, μικρή ή μεγάλη, είναι πολύτιμη Όμως, πέρα από το «ζήν» οφείλουμε να επιδιώκουμε κα το «ευ ζην», δηλαδή τη βελτίωση της ποιότητας της καθημερινής ζωής της Τρίτης Ηλικίας. Η αγάπη και το ουσιαστικό και ανθρώπινο ενδιαφέρον για τους μοναχικούς ηλικιωμένους, πόσο τελικά μας κοστίζει; Δεν είναι άραγε «να απόθεμα; Που ολοένα και γίνεται πλουσιότερο και μεγαλύτερο; όσο αντλείς από αυτό και να προσφέρεις εκεί όπου υπάρχει ανάγκη; Η αξία του πάντως είναι ανεκτίμητη, διότι πέφτει σαν βάλσαμο στον αδυσώπητο πόνο της μοναξιάς, γλυκαίνοντας τον και δίνοντας ελπίδα και νόημα στη ζωή του καθενός, πόσο μάλλον των σωματικά και συναισθηματικά ευάλωτων υπερηλίκων;
Καλοκαιράκι λοιπόν. Του ήλιου της θάλασσας και της νωχέλειας. Τείνουμε να κλείνουμε τα μάτια στις καθημερινές ασχήμιες, για να αλλάξουμε παραστάσεις. Ας μην αποτελέσει, όμως το καλοκαίρι άλλοθι, για να αποστρέψουμε το βλέμμα από τη μοναξιά και τη δυσκολία όσων μας έχουν πραγματικά ανάγκη. Καλό καλοκαίρι αγάπης, παρέας και προσφοράς. Δεν θα δώσουμε ραντεβού για τον Σεπτέμβρη. Το ΚΑΠΗ σας περιμένει κάθε μέρα και κάθε στιγμή. Και να μην αποτελέσει το καλοκαίρι άλλοθι για να αποτρέψουμε το βλέμμα από τη μοναξιά και τη δυσκολία, όσων μας έχουν πραγματικά ανάγκη.
Νεκτάριος Θώδος