Λυμπέρης Ιωάννης

Το βιβλίο

 

Αργοαπλώσαμε πασίχαρα

πρωτόφαντο σ’ εμάς βιβλίο,

ακοίτακτο, αψεγάδιαστο

θάμα πρωτόγνωρο στους δύο.

 

Πλουμιστό σαν το σφενδάμι

κλυκοΐσκιωτο κι’ ανήλιο,

χρυσόδετο μ’ έβενο και κρίνο

ανέγγιχτο τ’ ανοίξαμε με δείλιο.

 

Χλωρότοποι ανθοζύμωτοι

τα φύλλα του στολίζανε,

αρμονία καστροπύργωτη

νεροσυρμές θροΐζανε.

 

Οι αισθήσεις μας ακράτητα

σελίδες αγχίνοια ρουφούσαν,

θρονιασμένες οι καρδιές μας

αχαλίνωτα τρελά κτυπούσαν.

 

Ιωάννης Λυμπέρης