Κάσσης Μιχάλης
Δυο ψαλίδια
Τέσσερα μάτια, όταν κοιταχτήκαμε με αγάπη
δυο ψαλίδια αστραφτερά
που κόψαν το νήμα της σιωπής
κι από τότε τριγυρνάς στο νου μου,
σαν πεταλούδα στο φως του,
σαν χρυσή μέλισσα στο τζάμι,
σαν πάχνη στη ρεματιά,
που ο αγέρας την σκορπά
και φεύγει ξεμπερδεύοντας τα μαλλιά της
απ’ του Παρνασσού τα ελάτια
προς της δρακοσπηλιάς το ξάγναντο.
Από την ποιητική συλλογή
«Ποιώντας»