Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΔΙΑΦΟΡΑΕΙΔΗΣΕΙΣ

Πασαλιμάνι

πασαλιμάνι 1 Σε αυτήν την εποποιία είχε εξαρχής, και δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς, εμβληματική θέση το Πασαλιμάνι. Θαρρείς πως το λαϊκό τραγούδι αγάπησε το Πασαλιμάνι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τοποθεσία.

Το 1946 η «φωνή του αιώνα», ο Στράτος Παγιουμτζής, ηχογράφησε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πειραιώτικα τραγούδια, ένα αργό χασάπικο, δημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη.

Σαν τελάλης του έρωτα και της γλυκιάς επιθυμίας που καταλαμβάνει τον άνθρωπο, ο Στράτος τραγουδά για «μια νύχτα κάτω στο Πασαλιμάνι»πασαλιμάνι 2, για «μια νόστιμη Σμυρνιά» και στη συνέχεια εκείνη του λέει

Η λιτή, δωρική ερμηνεία του Παγιουμτζή, που απλώνεται με ευκολία στις ψηλές νότες της μελωδίας, αναδίδει όλη εκείνη την εξωτική νοσταλγία στην οποία μας έχει συνηθίσει ο Τσιτσάνης στα τραγούδια του. Ο ίδιος ο δημιουργός σιγοντάρει τον σπουδαίο τραγουδιστή. Σαν κατανυκτική λαμπαδηφορία ερωτικών αναμνήσεων ξεπηδούν από τα χείλη του Στράτου τα λόγια της πειραϊκής νύχτας.

Ο Παγιουμτζής είχε υμνήσει το Πασαλιμάνι και την ερωτική διάθεση που γεννά στον άνθρωπο ήδη πριν από τον πόλεμο. Το 1938, σ’ ένα ματζόρε χασάπικο, από τα πιο γνωστά του Γιάννη Παπαϊωάννου. Όλη η ερωτική κοσμογονία συντελείται σε μια βάρκα, αν πιστέψουμε στα λόγια του τραγουδιού, που έχουν ως εξής:

«Χτες το βράδυ σε μια βάρκα / Μπήκαμε να πάμε τσάρκα / Απ’ της Ζέας το λιμάνι / μέχρι το Πασαλιμάνι».

Τριάντα χρόνια αργότερα, το 1968, ο Βασίλης Τσιτσάνης επανέρχεται στην ερωτική μυθολογία του Πασαλιμανιού, ξανά με ένα χασάπικο. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι «Ένα αλάνι απ’ το λιμάνι», ερμηνεύει ο Σταμάτης Κόκκοτας. Λέγεται πως ο Τσιτσάνης αφηγείται μια πραγματική ιστορία που του την εμπιστεύτηκε θαμώνας σε κάποιο μαγαζί και με την άδολη υπερβολή που ανέκαθεν χαρακτήριζε τον λαϊκό στίχο αναφέρει πως:

«Παλάτια του έταξε μια νύχτα στο λιμάνι / Μια μικρή κοπέλα απ’ το Πασιλιμάνι».

Το Πασαλιμάνι έχει την τιμητική του και σ’ ένα γρήγορο χασάπικο του Πάνου Πετσά, που γραμμοφωνήθηκε το 1947, με ερμηνεύτρια την Ιωάννα Γεωργακοπούλου και σολίστα τον περίφημο μπουζουξή Μπέμπη Στεργίου, σε μια από τις λιγοστές δισκογραφικές του παρουσίες. Το τραγούδι αναφέρεται στο νυφοπάζαρο της εποχής. Ο στίχος αναφέρει:

«Το βράδυ σα νυχτώσει την πιο καλή ωρίτσα / περνούνε τον κατήφορο τα όμορφα κορίτσια»

και περιγράφει τη σκηνή: «Ε ρε τι γυναικομάνι / κάτω στο Πασαλιμάνι».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *