Πούσαι βρε γιαγιά!
Αχ και να την είχα εδώ κοντά μου, να της άπλωνα και πάλι τα χεράκια για να κάνει κουβάρι το μαλλί και να αρχίσει το ατέλειωτο πλέξιμό της και παράλληλα να μου λέει ιστορίες και παραμύθια για όμορφες χώρες, για βασιλόπουλα και δράκους καλούς.
Τα χρόνια περνάνε, αλλά οι αναμνήσεις πάντα μένουν ζωντανές και μας συντροφεύουν.