Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Το παραμυθάκι της Φωνής

200 χρόνια 1821 – 2021

ΜΠΟΥΖΑ”Ο χρόνος που φέρνει σοφία έρχεται. Ποτέ δε σταματά”, έλεγε ο δάσκαλος ο κύριος Τάκης.

”Η μικρή μας χώρα, αυτό το πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, σήμερα, 200 χρόνια μετά την ανεξαρτησία θυμάται πολύ έντονα τον τεράστιο αγώνα που έκανε για να μας δοθεί ηλιόλουστη”, συνέχισε ο δάσκαλος και τα μάτια του έλαμψαν.

”Αλήθεια πόσο ο χρόνος από τότε μέχρι σήμερα μας αγγίζει κύριε”; ρώτησε η Ελένη.

”Κανονικά θα έπρεπε να μετράμε το χρόνο με τους χτύπους της καρδιάς”, ψιθύρισε εκείνος και συνέχισε

”Είναι όμορφο να επιτρέπουμε στα συναισθήματα να βγαίνουν, να εκφράζονται, γιατί έτσι μας γνωρίζουμε καλύτερα Η νοσταλγία έχει μια συναισθηματική επένδυση που μας ακολουθεί στη ζωή και καθορίζει πολλές από τις συμπεριφορές μας”.

”Και γιατί να θυμόμαστε τα παλιά”; ρώτησε ο Πάνος.

”Υπάρχουν χίλιοι λόγοι να το κάνουμε βάζοντας πρώτο την αγάπη μας για ”ανθρωπιά’. Ύστερα η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Υπήρξαν αλλοιώσεις αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα.

”Και πόσο ήξεραν να περιμένουν οι πρόγονοί μας μέχρι να έρθει να γίνει πράξη η μεγάλη ιδέα”; είπε ο Γιώργος.

”Όπως ένας απλός μηχανισμός ρολογιού που σπάνια χαλάει, έτσι οι άνθρωποι που ήθελαν την πατρίδα μας ελεύθερη έψαχναν τον τρόπο μέσα στα απλά να φέρουν τη λύση.

”Και γιατί ν’ αναζητάμε τον άνθρωπο 200 χρόνια μετά”; είπε γελαστά η Κατερίνα.

”Σ’ αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται”, της ανταπάντησε ο κύριος Τάκης.

”Τον καιρό σαν λογαριάζεις, δε θα πάψεις να σοδιάζεις”, έλεγε η Άννα

”Και ποιά είναι η συγκομιδή σου”; τη ρώτησε ο Στέλιος περίεργα.

”Μέσα από την ιστορική μας αναδρομή θα γίνει μια μεγάλη προσπάθεια να μάθουν οι νέοι αυτό που έκαναν με τόσο κόπο οι  παππούδες μας.

Η ανήσυχη ελληνική ψυχή που έφτασε την Ελλάδα στις τέσσερις γωνίες του κόσμου είναι αυτή που δε θα σταματήσει να μας λέει πως είμαστε πάντα έτοιμοι ν’ αγωνιστούμε για το καλύτερο.

Ακούνε για την πατρίδα μας στο εξωτερικό και θαυμάζουν την κληρονομιά μας.

Σκέφτονται το ”στίγμα μας” και φαντάζονται τις επόμενες γενιές, απάντησε η Άννα περήφανα.

”Και τι θα  κερδίσουμε μ’ αυτή την ανάμνηση ”ρώτησε ο Νίκος

”Θ’ ανοίξει ένα παράθυρο στο μέλλον και θ’ αφήσει μια κληρονομιά στο αύριο. Θα γίνουν πράγματα ώστε να δημιουργηθούν ευκαιρίες για τις επόμενες γενιές” ανταπάντησε το κορίτσι.

”Όταν η πραγματικότητα σήμερα δεν μας προσφέρει την ικανοποίηση που ψάχνουμε, την αναζητούμε στο παρελθόν μας”, ψιθύρισε η Πόπη αινιγματικά.

”Εξαρτάται τι ψάχνει κανείς στη ζωή του”, της είπε ο Πέτρος.

Ζωή Μπούζα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *