Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΤΟ ΠΤΗΝΟΝ ΤΟΥ ΑΘΩΝΟΣ.ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ

ΤΣΑΚΑΝΙΚΑ«Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού». Σε αυτόν τον ύμνον (Ψαλμ.33ος, 11), που ψάλλομεν στην ακολουθία της αρτοκλασίας, ο Κύριος καθαρά μας λέγει: Οι πλούσιοι, που εστήριξαν την πεποίθησίν τους εις τα πλούτη τους και νόμιζαν ότι  αυτά θα τους εξασφάλιζαν ευτυχίαν, κατήντησαν πτωχοί και επείνασαν. Όσοι όμως, στήριξαν τις ελπίδες τους στον Κύριον, δεν στερήθηκαν κανενός αγαθού.

«Ματαιότης, ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης».

Ο στίχος αυτός προέρχεται από το βιβλίον της Π.Δ. «Εκκλησιαστής 1,2». Περιέχει την σοφία του Σολομώντος, ο οποίος λέγει «Έχτισα σπίτια, έκανα αμπελώνες, φύτεψα κήπους παραδεισένιους, απέκτησα κοπάδια προβάτων και βοδιών. Έκανα τρυφηλή ζωή, δεν υπήρχεν κανένας ενδοξότερος από εμένα».

Τι λοιπόν; Ποίον το όφελος; Τίποτα δεν ωφελήθηκα, γι αυτό είπα ότι σε όλα τα εφήμερα υπάρχει ματαιότης. Όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας συνιστούν, να μην θεοποιούμε τα επίγεια, τα οποία είναι μάταια, εφήμερα και ανώφελα.

Ας ποθήσομεν τον Θεόν, για την Βασιλείαν Του. Γιατί κανένας δεν είδεν, δεν άκουσεν, τίποτε από εκείνα, που έχει ετοιμάσει, για εκείνους, που τον αγαπούν. Γιατί, άνθρωπε, φροντίζεις για το μηδέν; Ανέβα εκεί, που έχουν κτιστεί σπίτια και σκηνές για τους ελεήμονες. (Ιωάν. Χρυσοστόμου).

Ζωντανόν παράδειγμα ακτημοσύνης, είναι ο ταπεινός, Άγιος Μάξιμος ο Καυσοκαλυβίτης, ο οποίος εορτάζεται στις 13 Ιανουαρίου. Ο Άγιος, εμίσησεν τόσον πολύ τα επίγεια  αγαθά, ώστε  αποφάσισεν, κάθε φοράν, που θα επήγαινε σε άλλην περιοχήν να ασκητέψει, να καίει την καλύβαν του, για να ασκείται σε πλήρην ακτημοσύνην. Η θεληματική ακτημοσύνη είναι ο θησαυρός για τους μοναχούς.

Ο Άγιος εγεννήθην εις την πόλιν Λάμψακον του Ελλησπόντου, το 1280μ.Χ., Ήταν καρπός προσευχής και θεόσδοτον δώρον του Θεού, στους άτεκνους γονείς του. Τον ανέθρεψαν και τον εγαλούχησαν, με όλα τα απαραίτητα εφόδια των Χριστιανών. Όταν έφτασεν σε κατάλληλον ηλικίαν, τον έφεραν, τον αφιέρωσαν στον Ναόν και του έδωσαν το όνομα Μανουήλ.

Έλαβεν αγίαν ανατροφήν από τους γονείς του, επόθησεν τον μοναχικόν βίον και την ασκητικήν ζωήν.

Εις ηλικίαν 17 ετών, άφησεν γονείς, πατρίδα και κόσμον,  μετέβην στο όρος Γάνου της Θράκης, εκεί ενεδύθην το μοναχικόν σχήμα, ονομάσθην Μάξιμος και ήταν πιστός στις εντολές του Γέροντά του. Προσηύχετο καθημερινώς και παρακαλούσε την Παναγίαν να τον φωτίσει, να προσεύχεται με την νοεράν προσευχήν. Η προσευχή του εισακούσθην από την Παναγία, η οποία εν μέσω οράματος, του είπε, να πάει στην κορυφήν του  Άθωνος, για να λάβει την χάριν του Αγίου Πνεύματος.

Ο Μάξιμος αμέσως πήρε το μπαστουνάκι του και το κομποσχοίνι του και άρχιζεν να βαδίζει ατέλειωτες ώρες. Κάποτε έφθασεν στην κορυφήν του και άρχισεν να προσεύχεται γονατιστός. Ξαφνικά αισθάνθηκε μίαν άρρητον ευωδία και ένα φως να τον κατακλύζει. Κατά την παράδοσιν, ήτο η Παναγία, η οποία του έδωσε την ιδιαίτερην χάριν να ίπταται.

Για τον λόγον αυτόν, στους χαιρετισμούς των Αγιορειτών Αγίων ψάλλομεν: «Χαίροις, Μάξιμε πάτερ, αετέ υψιβάμων» (είναι αυτός, που πετάει ψηλά). Για τον λόγον αυτόν τον ονόμασαν «το πτηνόν του Άθωνος».

Ο Άγιος συνέχισεν τις φιλανθρωπίες του. Εθαύμαζαν οι άνθρωποι τις αρετές του, οι οποίες τώρα δεν εκρύβοντο. Στους γονείς του έλεγεν ότι είναι (μωρός). δηλ. τρελός, για να δικαιολογεί τις καλές του πράξεις. Έγινε κατοικητήριον του Θεού και ενεργούσε πλέον το Άγιον Πνεύμα και όχι οι δικές δυνάμεις. Ήταν αγαπητός και επαινετός από τους ανθρώπους.

Στο διάστημα, που βρισκόταν στο Άγιον όρος, ήλθεν ο Άγιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης, ο οποίος εμίλησεν μαζί του, τον εθαύμασεν και τον ονόμασεν επίγειον Άγγελον, διότι είχεν ξεπεράσει, σε αρετές και τους ασκητάς της Αιγύπτου. Τον συνεβούλευσεν όμως, ότι έπρεπε να φύγει τώρα από την ερημίαν, διότι με την θείαν Χάριν, που έλαβεν πρέπει να ζήσει στην πόλιν, για να διδάσκει και να φωτίζει τους ανθρώπους. Αμέσως έκανε υπακοήν στον Άγιον Γρηγόριον, έχτισεν μίαν καλύβην με χόρτα και συνέχισεν το έργον του. Στο μέρος εκείνο έκανε και τον τάφον του. Προαισθάνθηκε τον θάνατόν του. Εκοιμήθην εν ειρήνη  το1365μ.Χ. σε ηλικίαν 85 ετών.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, ο βίος και τα έργα του Αγίου δεν περιγράφονται σε λίγες γραμμές, Είναι όμως ένα μεγάλο παράδειγμα Αγιότητος, Ας αξιωθώμεν των πρεσβειών του, ψάλλοντας το δοξαστικόν  της εορτής: «Άγγελος επί γης εδείχθης θεοφόρε, Μάξιμε και γαρ ώφθης πετόμενος εν ύψει, ως άϋλος εν σώματι».

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑΝ ΤΟΥ

Mαρία Τσακανίκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *