Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ψυχανεμίσματα…

Πανηγυρική επιστροφή στον Μεσαίωνα

Παπουλάκου ΝίκηΑποχαιρετάμε και τον Αύγουστο, με διάφορα συμβάντα, φωτιές, πλημμύρες, καύσωνα, καταστροφές και διακοπές για αρκετούς. Η Αθήνα γέμισε ξανά αυτοκίνητα, και οι τελευταίοι θα γυρίσουν πριν αρχίσουν τα σχολεία! Είχε ανάγκη ο κόσμος να ξεσκάσει μετά από όλα αυτά που τον πνίγουν. Η κρίση με τον πόλεμο και την ενέργεια, εξελίσσεται χειρότερη κι από την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε 10 και πλέον χρόνια τώρα! Ποιος το περίμενε πως θα γυρνούσαμε στην εποχή με το μαγκάλι! Αυτό το ασανσέρ τιμής κιλοβατώρας ανά μήνα θα τρελάνει κόσμο! Οι 4μηνες καταγραφές πώς θα χρεώνονται ανά μήνα; Θα γίνεται τυχαίος επιμερισμός ή το πάνε για να γίνουμε οι πολίτες μετρητές, ήτοι άτυποι υπάλληλοι αμισθί; Σπρώχνουν τον κόσμο στο κυμαινόμενο, έχοντας ανεβάσει αισθητά και τις τιμές σταθερού τιμολογίου, με την δικαιολογία πως το κυμαινόμενο είναι το καλύτερο και τυγχάνει Κρατικής επιδότησης. Δηλαδή το Κράτος μας επιδοτεί με τα λεφτά μας για να επικυρώσουμε τις τιμές του ρεύματος εκεί που βρίσκονται στα ύψη, με το παραμύθι της επιδότησης που το μόνο που προσφέρει στάχτη στα μάτια μας για την ακρίβεια στην ενέργεια, που θα καθιερωθεί ανά μήνα να δίνει νέες τιμές με ενσωματωμένη τη ρήτρα. Όταν θα πάψει η επιδότηση τότε θα καταλάβουμε τι πάθαμε!

Όσο για τις παραινέσεις για οικονομία ενέργειας και τους τρόπους για να το πετύχεις, λίαν επιεικώς θα τις χαρακτηρίσω από αστείες έως γελοίες. Πρώτον γιατί εδώ και χρόνια πολλοί τηρούμε τα δέοντα για να μην καταναλώνουμε πολύ ρεύμα και δεύτερον είναι αστείο να σου λένε π.χ. Ότι παίρνοντας αυτές τις προφυλάξεις δεν θα πληρώσεις μεγάλο λογαριασμό. Λες και τα 2 φώτα παραπάνω που καίνε ή ο φούρνος με το φαΐ φταίνε για αυτούς τους υπέρογκους λογαριασμούς κι όχι η παράλογη αύξηση της χρέωσης! Σε τι επίπεδο νοημοσύνης νομίζουν ότι απευθύνονται άραγε; Και επί πλέον πέφτουν και υποδείξεις για εγκατάσταση άλλων συστημάτων, μονώσεις και διάφορα που φυσικά προϋποθέτουν χρήμα. Όπως τότε στην αρχή της οικονομικής κρίσης που είχε επικρατήσει η ”μόδα” pellet και φυσικό αέριο. Ε να κινηθεί και η αγορά πώς να το κάνουμε… με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια! Όπως και τα κλιματιστικά που θα αλλάξουμε και θα δούμε διαφορά στο λογαριασμό ρεύματος! Η δε επιδότηση ανέβασε τις τιμές των ειδών στο διπλό, οπότε ευνόησε τους καταστηματάρχες και ο πολίτης παραμυθιάστηκε πως κέρδισε τάχα μισή τιμή και μείωση κατανάλωσης!

Όταν κάποιος θέλει να σε υποδουλώσει χρησιμοποιεί την τακτική της στέρησης που οδηγεί στην εξάρτηση και η οποία εξάρτηση δεν είναι άλλο από σκλαβιά.! Αυτή η τακτική γνωστή τα τελευταία χρόνια και απ’ ότι φαίνεται έφερε αποτέλεσμα… καμιά διαμαρτυρία, ότι κι αν συμβαίνει, με μια παλάμη μόνο ανοιχτή ζητιανεύοντας επιδόματα. Συλλογική συνείδηση, συμμετοχή στα κοινά, κοινές διεκδικήσεις, κοινοί αγώνες λείπουν στις μέρες μας, απέχουμε από κάθε διαμαρτυρία ή διεκδίκηση, μόνο υψηλή κριτική ασκούμε σε όλους και σε όλα… περιμένοντας τη νεράϊδα με το μαγικό ραβδί να τα ρυθμίσει όλα!

Έχει διαλυθεί η ζωή μας… από τις 20 του μήνα οι περισσότεροι δεν έχουν ούτε για ψωμί, άσε που κι αυτό έφτασε στο 1 – 1,30 Ε η φρατζόλα! Η υγεία διαλυμένη, να μη στο χρωστάει να αρρωστήσεις και να χρειαστείς Νοσοκομείο, κι αν ναι να ανάψεις λαμπάδα για να βγεις σώος από κει, γιατί δεν κινδυνεύεις απλώς από αυτό που έχεις αλλά και από ότι άλλο κολλήσεις εκεί! Νησιά χωρίς γιατρούς, νοσοκομεία έχουν κλείσει, έλλειψη ειδικοτήτων και νοσηλευτικού προσωπικού, συμμετοχή τους ασθενούς σε όλα και αναμονή για πολλά που αναγκάζεσαι να πας σε ιδιώτη γιατρό ή Νοσοκομείο αν κάτι επείγει. Ασφάλεια πλέον ο πολίτης δε νιώθει πουθενά και για τίποτα. Δεν μπορεί να προγραμματίσει τίποτα, μόνο πληρώνει ως εκεί που φθάνουν τα λεφτά κι από εκεί και μετά χρωστάει. Κάθε εβδομάδα και άλλες τιμές στα ράφια, αρκετοί περιορίζουν ακόμα και τα τρόφιμα. Παρ’ όλα αυτά ακούσαμε τον ΠΘ χαιρετίζοντας τη λήξη των Μνημονίων, να μιλάει για ευημερία των πολιτών, άνοδο εισοδήματος, ανάπτυξη και τόσα άλλα, που με έκαναν να ψάχνομαι μήπως ζω σε άλλη χώρα!

Νίκη Άννα Παπουλάκου.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *