Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

25 Νοεμβρίου 1942. Ο Γοργοπόταμος Ένωσε την Ελλάδα

gorgopotamos21Οι μνήμες! Αχ αυτές οι μνήμες που μπαίνουν τόσο βαθιά στην ψυχή μας και την ταρακουνούν! Το ότι δεν συνερχόμαστε σημαίνει ότι μάλλον δεν μας αγγίζει τίποτα πια. Έχουμε γίνει ένα με τα σημερινά καυτά προβλήματα του καιρού μας και τα αντιπαρερχόμαστε όλα. Στα κλεφτά που και που ακούγαμε κάνα αντάρτικο τραγούδι, τότε τα χρόνια της επταετούς νύχτας και ανατριχιάζαμε. Τότε πρόσεξα για πρώτη φορά τη φοβερή λέξη «Γοργοπόταμος». Αργότερα, όταν ήδη δούλευα στην Εθνική Τράπεζα, ήρθε ένας φίλος και μου πρότεινε να πάω και γω στο γιορτασμό του Γοργοπόταμου. Ήταν το 1982 και δεν αρνήθηκα. Πάνω στα κακοτράχαλα βουνά της Φθιώτιδας, κάτω από μια συνεχή και βασανιστική βροχή, που σε μούσκευε μέχρι το κόκαλο, προχωρούσαμε μέσα στις λάσπες για να τιμήσουμε την πρώτη, πραγματικά μεγάλη, νίκη των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, κατά των Γερμανών κατακτητών. Να τιμήσουμε την επέτειο της πρώτης νίκης των συμμάχων κατά του «ανίκητου» Τρίτου Ράιχ.

Ήταν τα χρόνια της κατοχής, 25 Νοεμβρίου 1942, όταν ανατινάχτηκε η μεγάλη σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοπόταμου, η μοναδική αρτηρία επικοινωνίας, εκείνη την εποχή, της Νότιας με τη Βόρειο Ελλάδα. Μεσούσης της Φασιστικής τυραννίας, οι ενωμένες δυνάμεις της Εθνικής Αντίστασης, έδωσαν ένα δυνατό κτύπημα στον κατακτητή και τον υποχρέωσαν να αναθεωρήσει πολλά σχέδιά του. Ένας ολόκληρος κόσμος, έβλεπε τα στρατεύματα του Άξονα να προελαύνουν παντού και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι, μια χούφτα Έλληνες, ήταν δυνατόν να σταθούν απέναντί του και να συγκρατήσουν όλο αυτό το ασκέρι.

Τη μεγαλειώδη αυτή προσπάθεια τιμούμε κάθε χρόνο από τότε για να δείχνουμε τι μπορούμε να πετύχουμε όταν είμαστε ενωμένοι. Η διχόνοια ήταν ανέκαθεν ο μεγάλος εχθρός της Ελλάδας. Τίποτα δεν πηγαίνει καλά γιατί κανένας δεν συμφωνεί με το διπλανό του. Ένα ελάττωμα της φυλής που υπάρχει για αρκετές χιλιάδες χρόνια στα γονίδιά μας και μας αυτοκαταστρέφει. Θα μπορούσαμε μέσα από μια ταινία επιστημονικής φαντασίας να φανταστούμε το τι ακόμα θα είχαμε καταφέρει αν ήμασταν μονιασμένοι.

Είναι γεγονός πως η ανατίναξη της σιδηροδρομικής γέφυρας του Γοργοπόταμου αναπτέρωσε τις ελπίδες όλου του κόσμου. Δεν ήταν ένα τοπικό γεγονός, είχε πανανθρώπινη σημασία. Όλοι όσοι έβλεπαν με δέος τον κατακτητή πήραν θάρρος. Μια καινούργια μέρα ξεκινούσε και ήταν πολύ ελπιδοφόρα. Για την ιστορία, αναφέρουμε, ότι μετά την επιχείρηση αυτή, όλοι μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για τους Έλληνες πατριώτες που έδωσαν τα χέρια και ξέχασαν τα προσωπικά μίση. Αν υπήρχαν λίγα τέτοια παραδείγματα ακόμα, η Ελλάδα θα ήταν αγνώριστη. Πολλά θα μπορούσαν να είχανε γίνει, αν εκείνη η εθνική ομοψυχία είχε διατηρηθεί

Κείνη λοιπόν την εποχή του 1982, κάτω από τη βροχή, αισθανόμουν ως ένας απλός, αλλά πολύ περήφανος Έλληνας. Άκουγα το τραίνο να βαριανασαίνει στην ανηφοριά των βουνών και έτρεμα μήπως και δεν πετύχαινε το τόλμημα των ηρώων μας. Κοιτούσα τη γέφυρα και περίμενα να τη δω να καταρρέει. Τόσο πολύ με έκανε να συμμετάσχω στον εορτασμό, η σκέψη του γεγονότος εκείνου. Το επιβλητικό και άγριο τοπίο της περιοχής, δεν σου άφηνε περιθώρια λάθους. Δεν γράφτηκε τυχαία το τραγούδι που έλεγε ότι ο Γοργοπόταμος, της Ενιαίας Εθνικής Αντίστασης, έστελνε περήφανο χαιρετισμό στην Αλαμάνα. Ότι δηλαδή οι αρχηγοί των αντάρτικων ομάδων Ζέρβας και Βελουχιώτης έμπαιναν στην ίδια κατηγορία με τον Αθανάσιο Διάκο και τους άλλους μεγάλους ήρωες του αγώνα της απελευθέρωσης του 21.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *