Κάθε πρωΐ το φιλαράκι μου ο μαυρούκος, ένα τρυφερό γατί, έρχεται εκεί στην είσοδο για να με καλημερίσει και με συνοδεύει η ματιά του μέχρι που χάνομαι στην γωνία του δρόμου.
Κάτι τέτοιες στιγμές λυπάσαι πραγματικά που γεννήθηκες άνθρωπος και όχι ένα τόσο δα αγαπημένο, άκακο ζωάκι.