Συνομιλία με τη Θάλασσα

Αχ,  πόσο θα ‘θελα

να μου ‘δινες για λίγο τα κλειδιά

και το μεγάλο του μυστηρίου σου

Κράτος να ξεκλείδωνα,

Θάλασσά μου.

Και τούτο το μυστικό

που σαν διαμάντι αστραφτερό,

σαν πολύτιμο θησαυρό

το κρατάς και το διοχετεύεις

μόνο στους σκοτεινούς κρουνούς

των σπηλαίων σου,

ως άλλος Προμηθέας,

στους ανθρώπους θα ήθελα

να το φέρω.

‘Η μήπως όχι;

Μαίρη Μπριλή