Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Το παραμυθάκι της Φωνής

Ξεπέρασε τον χρόνο

Μπούζα Ζωή”Μα τι όμορφη τσάντα κυρία Αθανασία μου Πόσο πολύ χρόνο κάνατε για να τη φτιάξετε”! είπα στη γειτόνισσά μου.

”Ά κυρία Ζωή μου κάποτε έκανα ομορφιές Τώρα πια γέρασα”

”’Μα είσαστε μια όμορφη γυναίκα και πραγματικά έχετε κερδίσει αυτό το πρόσωπο! Κάθε ρυτίδα, ένας χρόνος που ζήσατε εδώ στη Μουσουνίτσα. Α και χρόνια πολλά σας σήμερα!

”Σ’ ευχαριστώ Ζωή μου Μακάρι να μην πονούσε και το σώμα μου! ”

”Και πώς αντιμετωπίζετε  τον πόνο; ”

“Με τα χέρια, Ζωή μου” απάντησε η κυρία Αθανασία

”Είναι η μόνη φορά που το μυαλό κάνει πίσω γιατί οι πολλές σκέψεις διπλασιάζουν τον πόνο αντί να τον ελαττώνουν. Μάλιστα αν οι σκέψεις είναι και μπερδεμένες τότε δυσκολεύουν τα πράγματα”

Ναι. Τα χέρια μας είναι η δύναμή μας. Αν τα ξεσηκώσεις, δουλεύοντας, στέλνεις μηνύματα μέσα σου βαθιά. Κι η ψυχή σου γλυκαίνει. Έτσι απλά. Επειδή τη φροντίζεις. Σου μετριάζει τον πόνο στο άγχος. Σκέψου πως ξεκινάμε τη ζωή μας. Με τα χέρια μας. Μόνο με αυτά. Μια όμορφη μεγάλη γυναίκα είναι ένα έργο τέχνης.

Οι Ιάπωνες έχουν μια πρακτική με την οποία γεμίζουν όλα τα σπασμένα αντικείμενα με χρυσό, πιστεύοντας ότι κάτι που έχει σπάσει έχει κερδίσει την ομορφιά του και πρέπει να γιορτάζεται και να διακοσμείται αντί να πεταχτεί. Νιώθω έτσι κυρία Αθανασία μου.

Η αποδοχή που φέρνουν τα γηρατειά είναι απελευθερωτική. Φέρνει μαζί της ειρήνη και ευτυχία. Το σώμα σου αλλάζει από την ημέρα που γεννήθηκες και θα συνεχίσει μέχρι την ημέρα που θα γεράσεις.

Άσε το πρόσωπό σου να αντιπροσωπεύει τη ζωή σου, τις ιστορίες σου, τις χαρές σου. Γιατί να επιλέξεις να είσαι μια μεγαλύτερη γυναίκα που προσπαθεί να φαίνεται νέα, ενώ θα μπορείς  να είσαι εκείνη η γυναίκα που ξέρει τι αξίζει και έχει κερδίσει κάθε λεπτό της!

Μη δίνεις προσοχή λοιπόν στο γεγονός πως πέρασαν τα χρόνια αφού έχεις ζήσει τόσα πολλά κι όμορφα πράγματα.

”Σ ευχαριστώ Ζωή μου έλα να πιούμε ένα καφεδάκι και να πούμε αλήθειες! ”

”Θα έρθω κυρία  Αθανασία μου Θα έρθω! ”

Ζωή Μπούζα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *