Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Αγαπημένη μου Κοκκινιά

χελιώτηΓεννήθηκα στήν Νίκαια.. (κρατικό) από κει κατευθείαν στήν Αγίου Παύλου… εκείνον τόν περίφημο δρόμο που στην συνέχεια έγινε πεζόδρομος… (τόν θυμάμαι ακόμα που τόν έφτιαχναν) δίπλα ακριβώς τό αγαπημένο μου σχολείο 8ο δημοτικό Πειραιά… μία φωνή έβαζε ή μάνα μου θυμάμαι όταν παίζαμε μπάλα και κρυφτό… Με τά κλειδιά απ έξω από τίς πόρτες να έρχεται ή γειτόνισσα για καφέ… και άν υπήρχε ανάγκη ό ένας νά τρέχει για τόν άλλον…

Τά χρόνια πέρασαν… έτυχε να φύγω από τήν γειτονιά μου αυτή τήν αγαπημένη… Δεν πήγα μακριά όμως… οι δρόμοι με γύριζαν πάνω από τό κέντρο αλλά πάλι κατέληξα στήν Κοκκινιά… γιατί;

Γιατί δεν άντεχα πάνω από τό κέντρο… ξένη ανάμεσα στους ξένους… τώρα είμαι Νίκαια… όμως ή μάνα μου είναι ή Κοκκινιά! Πάντα θα είναι! Μάς έδωσε πολλές αξίες αυτός ό τόπος και οι άνθρωποι που προσπαθούσαν για τό καλύτερο των παιδιών τους!

Όταν Με ρωτάνε από πού είσαι; από Κοκκινιά πάντα λέω Με καμάρι…

Και πάντα είμαι και θά είμαι περήφανη για τους παππούδες μου που έμεναν εκεί και μας έμαθαν αυτόν τόν υπέροχο τόπο!

Κόκκινια μου.. καμάρι μου… Σ’ αγαπώ πολύ… Όπου και νά πάω πάλι πίσω θά έρθω!

Ελένη Χελιώτη

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *