Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ .Πάτερ, πάτερ που είσαι;

ΙωάνΛΑΖΑΡΑΚΟΣνης Σπ. Λαζαράκος

E-mail: jlazarakosdim@yahoo.grΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ

Λίγα για το χρονογράφημα: Πολλές φορές έχει γραφτεί πως το χρονογράφημα αποτελεί ένα «ελαφρύ λογοτέχνημα». Το χρονογράφημα συναντάται κυρίως με πεζό λόγο και δεν είναι εύκολο είδος λόγου. Απαιτεί το χάρισμα της συντομίας και της περιεκτικότητας, αλλά και κομψότητα λόγου, αμεσότητα και ευθυβολία. Επίσης το «ΛΕΞΙΚΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΡΩΝ» – ΟΕΔΒ, μας διδάσκει πως χρειάζεται ποιότητα λόγου που να προσφέρεται σε άμεση και άνετη ανάγνωση.

Λογοτεχνικός ρεαλισμός: Από την αρχαιότητα (Πλάτων, Αριστοτέλης κ.άλ.) μας υπαγορεύουν την πεποίθηση πως η Λογοτεχνία και γενικά η Τέχνη να έχουν τη δυνατότητα και πρέπει να αντανακλούν την πραγματικότητα.

Η χρονογραφία συγγενεύει περισσότερο με την ιστορία και λιγότερο με τη λογοτεχνία. Αρχίζει από κτίσεως κόσμου και φθάνει μέχρι την εποχή του συγγραφέα. Αποτελεί σπουδαίο υλικό για τον ιστοριογράφο.

Ποια η αντικειμενική και ιστορική πραγματικότητα, σήμερα, μεταξύ ποιμένων και ποιμνίου; Μια κραυγή αγωνίας με συγκλονιστικό αντίλαλο ακούγεται από κάθε κουρασμένη ψυχή. «Πάτερ, πάτερ που είσαι;», αλλά καμία απόκριση, καμία παρουσία.

Πάτερ σε ζήτησα και δεν σε βρήκα, όταν η ΔΕΗ και η ΕΥΔΑΠ μου στερούσαν δύο βασικά αγαθά διαβίωσης, εμένα και της οικογένειάς μου. Δεν τα απέδωσα στον Καίσαρα γιατί αυτός με κατάντησε φτωχό και μάλιστα σύμφωνα γνωστού Σχεδίου. Ένα Σχέδιο αντίχριστο και απάνθρωπο που ο Αγιοπνευματικός προφητικός λόγος μας έχει φανερώσει αιώνες τώρα.

Δεν είχα απαίτηση να μου πληρώσεις εσύ ή η Εκκλησία το ρεύμα και το νερό. Είχα όμως απαίτηση οι ποιμένες του ορθόδοξου χριστιανικού ποιμνίου να λειτουργήσουν ως σωτηρία και όχι ως σκάνδαλο. Δηλαδή να αισθανθώ την ποιμενική σας προστασία με το λαύρο της αλήθειας του Χριστού κήρυγμά σας στον άμβωνα, στο ραδιόφωνο, στις εφημερίδες, στους ιστότοπους και στην τηλεόραση. Δεν βρέθηκες πουθενά πάτερ, γιατί;

Μήπως αυτό που μου συμβαίνει είναι ένα μεμονωμένο κοινωνικό φαινόμενο; Όχι πάτερ.! Συμβαίνει σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων, Χριστιανών ή ό,τι άλλο. Αν πολλοί αναγκαστικά και απάνθρωπα πληρώνουν, έστω με δόσεις, τη ΔΕΗ και την ΕΥΔΑΠ, τα παιδάκια τους λιποθυμούν στα σχολικά κτήρια από την πείνα! Ούτε αυτό το γνωρίζεις πάτερ; Όχι το γνωρίζεις αλλά τι να κάνεις να τα βάλεις με τον Καίσαρα; Αυτός έχει την πίτα και το μαχαίρι… Όχι πάτερ. Αυτός που έχει τα πάντα είναι ο Κύριος των Δυνάμεων. Ο Αγιοτριαδικός Σωτήρας Χριστός και Θεός αληθινός. Της Αειπαρθένου Παντανάσσης ο Μονογενής Υιός.

Ποιος είναι Αυτός; «Αυτός είναι ο Θεός, ο κραταιός και δυνατός, ο Κύριος ο πανίσχυρος εις τους πολέμους… Είναι ο αληθινός Θεός, ο Κύριος όλων των δυνάμεων του ουρανού και της γης. Αυτός είναι ο βασιλεύς της δόξης.». (Ψαλμός 23 – ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ Ι. Θ. ΚΟΛΙΤΣΑΡΑ – Εκδ. «ΖΩΗ»).

Τι είναι λοιπόν οι βασιλείς και οι άρχοντες του κόσμου αυτού; Είναι αυτοί που ο παντοδύναμος και δίκαιος Θεός θα τους περιπαίξει και θα τους χλευάσει, θα τους κάνει καταγέλαστους ενώπιον όλων… (Ψαλμός 2).

Όμως σήμερα, στους αποκαλυπτικούς χρόνους που ζούμε, πως πορευόμαστε ποιμένες και ποίμνιο; Με φόβο πάτερ. Απαράδεκτο φόβο για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς! Αυτό μας κάνει ολιγόπιστους και θρασύδειλους. Υποκριτές και κομπορρήμονες. Μας κάνει να ομοιάζουμε με τους Γραμματείς και Φαρισαίους και όχι με τους Άγιους Μάρτυρες του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αυτοί τήρησαν το «Μηδέν φοβοῦ ἂ μέλλεις παθεῖν…γίνου πιστός ἂχρι θανάτου καὶ δώσω σοι τὸν στέφανον τῆς ζωῆς.». (Αποκάλ. β:10 – ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ).

Για δε την υποκρισία πάτερ, λαϊκών και κληρικών μας λέγει ο Κύριος Βασιλεύς των βασιλέων: «Αλλοίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί, διότι δίνετε το δέκατο από τον δυόσμο… και αφήσατε τα σπουδαιότερα του νόμου, το δίκαιον και την αγάπην και την πίστιν. Αυτά είναι που έπρεπε να κάνετε χωρίς να παραμελείτε και εκείνα. Οδηγοί τυφλοί, που ξεκαθαρίζετε το κουνούπι, ενώ καταπίνετε την καμήλα.». (Ματθ. κγ: 23,24).

Ναι πάτερ, εσύ διυλίζεις το κουνούπι και καταπίνεις την καμήλα κι εγώ σε κατακρίνω βολεύοντας το ένοχό μου εγώ, ώστε να αποκόβομαι ολοένα και περισσότερο από την Αγία και Αληθινή και εξ Αποκαλύψεως Πίστεώς μας.

Πάτερ, πάτερ που είσαι; Θα φωνάζω συνεχώς με αγωνία μέσα στο πανδαιμόνιο που ζούμε. Κάθε διεστραμμένο και παραφυσικό προσπαθεί η αντίχριστη μειοψηφία να μας το επιβάλλει για ηθικό και φυσιολογικό. Κάθε Επιστήμη αλώνεται από την ανηθικότητα του Μαμωνά και τη δήθεν εξέλιξη. Επαληθεύεται ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, πως το κακό θα μας βρει από τους διαβασμένους!

Κι εμείς πάτερ τι κάνουμε; Εγώ μέσα από το χαρτοβασίλειό μου και την πένα μου δεν πετυχαίνω τίποτα. Και ξέρεις γιατί; Γιατί εσύ πάτερ δεν ξεσηκώνεσαι με το Σταυρό και την Καινή Διαθήκη ανά χείρας σε ανένδοτο, δίκαιο, τίμιο και ιερό Αγώνα. Αυτός ο Αγώνας είναι υπέρ Θεού και κάθε ανθρώπου Χριστιανού, ή μη. Λευκού, ή μαύρου. Δίκαιου, ή αμαρτωλού. Αυτό τον Αγώνα περιμένει ο Κύριος και ως Οικονόμος των αχράντων Μυστηρίων Του εσένα περιμένει να τον αρχίσεις κι εμένα να σε ακολουθήσω. Σε αυτά τα ΑΝΑΠΟΔΑ ΒΗΜΑΤΑ, όπου η πλάτη είναι γυρισμένη προς το διάβολο και εξολοθρευτή του ανθρώπου, ενώ το πρόσωπο προς το ΦΩΣ, την ΑΛΗΘΕΙΑ και τη ΖΩΗ. Δηλαδή, προς το Σωτήρα Χριστό.

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *