Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η αγκαλιά της αγάπη σου…

καραθάνος

Υπέροχος άνθρωπος, μοναδική και ανεπανάληπτη γυναίκα, προσωπικότητα, παιδί, αδελφή, σύζυγος, μάνα, γιαγιά, ΚΥΡΙΑ, ψυχή ανωτάτης ευγένειας! Αριστοκράτισσα εκ γενετής ψυχικά, συμπεριφορικά και λεκτικά! Σοφή, ευγενής, πριγκιπική, ουράνια, με σπάνια σωματική ομορφιά και τα πιο μοναδικά μάτια – διαμάντια!

Είσαι η πιο γλυκιά μανούλα, η μανούλα μου, που είχες την αγκαλιά σου πάντα ανοιχτή! Έτρεχες συνεχώς για όλους και για όλα! Για την πατρική αλλά και την δική σου οικογένεια, φίλες  και φίλους αλλά και για όποιον είχε ανάγκη, έστω και με ένα χαμόγελο σου, αυτό το πανγλυκο χαμόγελό σου και το τεράστιο ενεργειακό σου εκτόπισμα!

Δεν άφησες ποτέ κανένα χωρίς την αγκαλιά, την στοργή, το χάδι, την ζεστασιά, την κατανόηση , τον γλυκό σου λόγο και την Αγάπη σου, χωρίς όμως να χαρίζεσαι στο κακό τους!

Γλυκιά μου μανούλα σε όλους έδινες όπως και αν ήσουν, υγιής ή και ασθενής, στα κέφια σου ή στις στεναχώριες σου…! Ιέρεια και εργάτης της Αγάπης και της προσφοράς, εν κρυπτώ και όχι επιδειξιομανώς! Βαθιά συνειδητά, ψυχικά, αριστοκρατικα! Όμως, όπως σε όλες τις ανώτερες ψυχές, σε πίκραναν με αγνωμοσύνη, με ζήλεια, με επιθέσεις, με ανταγωνισμό, με προδοσία, με κακομοιριά… με την ανάθεση της ευθύνης της αποτυχίας τους στην ζωή τους, σε εσένα!

Έκαναν έργα, είπαν λόγια, έκαναν επιθέσεις, γιατί δεν μπορούσαν να ανεχτούν, τα απερίγραπτα χαρίσματά σου, την φυσική και ψυχική ανωτερότητά σου. Σου έδειξαν αδιαφορία και εγκατάλειψη, όταν είχες την ανθρώπινη ανάγκη της υποστήριξής τους, έφυγαν με καμάρι όταν θρηνούσες την απώλεια του συζύγου και πατέρα μου, ενώ εσύ ήσουν πάντα δίπλα τους… και ήταν ακόμα χειρότερα ήταν απόντες πλησιάζοντας η ώρα της αναχώρησής σου στα τελευταία σου έτη… γιατί είχαν δουλειά…

Σε πίκραναν αλλά το έκρυβες τόσο ευγενικά… ακόμα και από εμένα… Σε τιμώρησαν στο φτωχό τους μυαλό, γιατί ήσουν το άπιαστο, αλλά και επειδή ήμουν εγώ πάντα δίπλα σου, αν και βολεύτηκαν πίσω και από αυτό! Δεν αξιώθηκαν και δεν θα αξιωθούν τέτοιας αγάπης… Τους στήριξες, τους κάλυψες, τους φρόντισες αλλά αυτοί νεκροί… Μικροί και μεγάλοι, δείχνοντας το πλέον αποκρουστικό πρόσωπο της ασύλληπτης μικρότητάς τους… αλλά εσύ αριστοκρατική ψυχή πάντα τα σκέπαζες όλα, πάντα μου έλεγες εγώ αγαπώ τα παιδιά και την οικογένειά μου! Εσύ ναι, αυτοί;…

Δεν σπούδασες όπως ήθελες και σου άξιζε… Πόλεμος και προσφορά – θυσία σου για να προσφέρεις στην ιερή οικογένεια που μόνο εσύ και ο πατέρας μου την υπηρετούσατε με ιερότητα και αγάπη, αλλά ο Θεός και εδώ δεν σε άφησε! Σε καλλιέργησε σε ανώτατα επίπεδα με το φως της Αγάπης! Βίωσες θαύματα ουράνιας παρέμβασης και για αυτά σε ζήλεψαν… Έσκυψες πάνω μου, όπως και στο άλλο σου παιδί αλλά και την εγγονή σου που μεγάλωσες μέχρι τα 14 έτη της, με τον πατέρα εσύ, με αγάπη, όπως πάντα, διδάσκοντας με φως, ακόμα και με τα ματάκια σου που δεν έβλεπαν καλά και με οδήγησες στο να κατακτήσω ανώτατους ακαδημαϊκούς τίτλους και να εκπαιδεύω φοιτητές στο πανεπιστήμιο… Με δίδαξες με την ψυχή σου, η πρώτη και στερνή παρηγοριά σου! είσαι ο λόγος της δικής μου ύπαρξης, ανάπτυξης, εξέλιξης προόδου που ακόμα και αυτό τόσο φθόνησαν!

Απορώ τι δεν σου φθόνησαν τελικά… ξέρω ότι αναπαύεσαι και χαίρεσαι πια στο Φως γιατί σου αξίζει, γιατί ο Θεός επέτρεψε όλες αυτές τις δοκιμασίες με τόσα δηλητήρια από όσους έδωσες καρδιά με καρδιά. – για να αναδείξεις ακόμα πιο πολύ το Φως της Αγάπης σου! Είμαι ήσυχος για σένα, γιατί τώρα μπορείς να συλλάβεις το μέγεθος της αγάπης μου για σένα αλλά και της ευγνωμοσύνης μου στο Θεό μας που με τίμησε με σένα για μητέρα μου!

Σε αγαπώ με όλη μου την ψυχή και εύχομαι καλή μας αντάμωση με τον πατέρα, Λιβεράκι σου!

Σε αγαπώ πάντα, ο γιός σου Γιώργος!

Δρ. Γιώργος Καραθάνος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *