Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η αξία του λόγου είναι ανεκτίμητη

«Ανάξιος όποιος δε γνωρίζει, για μέσ’ στο νου του δε σταθεί, πως κυβερνά και πως ορίζει το λόγο που είναι σα σπαθί», μας θυμίζει ο Παλαμάς. Σε μια κοινωνία που εξελίσσεται συνέχεια, στον κόσμο που προχωρά ασταμάτητα, ένα βασικό πράγμα μένει στάσιμο ή και μειώνεται. Η αξία του λόγου. Του λόγου που είναι η αρχή και το τέλος των πάντων. Του λόγου, πούναι το εργαλείο με το οποίο επιτυγχάνεται η μετατροπή του ανθρώπου από άλογο ον σε έλλογη οντότητα. Δια μέσου αυτού εκδηλώνεται, όχι μόνο όλος ο εσωτερικός κόσμος και η πνευματική δυνατότητα ενός εκάστου, αλλά και η εξωτερική αντανάκλαση του σώματος. Είναι η σπίθα που καίει. Είναι η μεγάλη ελπίδα που ορθώνεται.

Και φυσικά, αυτός που γνωρίζει να χειρίζεται τέλεια το λόγο και δεν έχει επίγνωση, τόσο αυτών που εκφράζει όσο και αυτών που επιδιώκει, είναι χωρίς αξία, είναι κενός θετικού περιεχομένου, πέρα για πέρα. Ως ο πλέον επιβλαβής, πρέπει να θεωρείται και να αντιμετωπίζεται προσεκτικά και ανάλογα, όποιος, έχει από την φύση ένα τόσο σπουδαίο και πολύτιμο δώρο, μια ασύγκριτα σημαντική δύναμη, και τη χρησιμοποιεί χωρίς πνευματικό έλεγχο.

Επαίρονται ξαφνικά οι λογοπλάστες και χαράζουν πορείες και σχέδια μακρινά και μεγαλεπήβολα. Όμως γνωρίζουν ότι τίποτα από αυτά δεν θα πραγματοποιηθεί. Επιμένουν πειστικά στις απόψεις τους, και δένουν πίσω τους όλο και περισσότερα άτομα, που σέρνονται οπουδήποτε, άβουλα και μαγεμένα, από την απατηλή επίδραση της ρητορικής γοητείας των επιτήδειων. Οι καταστάσεις οδηγούνται κατά το δοκούν και στο τέλος οι θύτες εμφανίζονται ως εντελώς αθώοι, ή ακόμη και ως θύματα. Απολαμβάνοντας τη συμπόνια και την κατανόηση. Πόσα τέτοια παραδείγματα δεν έχει καταγράψει η διεθνής πραγματικότητα;

Πόσες μηδαμινές προσπάθειες δεν υπερυψώνονται, με χειμαρρώδη τρόπο; Πόσες ανίερες πράξεις δεν καθαγιάζονται, από τη ρητορική δεινότητα, με αποτέλεσμα να εξάγονται λανθασμένα συμπεράσματα και να αποπροσανατολίζεται η κοινή γνώμη; Πόσες εποικοδομητικές απόψεις, δεν πετάχτηκαν στα αζήτητα γιατί δεν προπαγανδίστηκαν κατάλληλα;

Το μαύρο βάφεται άσπρο και καλλιεργείται ένα υποτιθέμενο, αβυσσαλέο χάσμα, σε ιδέες σχεδόν ταυτόσημες, προκειμένου να μην ευρίσκεται κοινό σημείο προσέγγισης και επαφής σε προσπάθεια επίλυσης δύσκολων εμπλοκών. Η διαιώνιση και η παραμονή σε εκκρεμότητα πολλών, ακόμη και διεθνών, προβλημάτων, εκεί έχει την αιτία της. Ας μην αναφέρουμε μόνο το Κυπριακό ή το Μεσανατολικό, το Ινδικό ή το Κορεατικό πρόβλημα. Όλη η υφήλιος έβραζε και βράζει στο ζουμί της.

Η εξεύρεση διόδων διαφυγής από τεχνητές κρίσεις, γίνεται εξαιρετικά δυσχερής κι επίπονη, καθώς πρέπει, πρώτα απ’ όλα, να αντιμετωπιστεί ή εστία γενέσεως τέτοιων καταστάσεων. Κάτι που από τη φύση του είναι εντελώς αδύνατο. Τόσοι και τόσοι απατηλοί και λαοπλάνοι γλωσσοπλάστες έχουν περάσει κατά καιρούς και έχουν βλάψει την ανθρωπότητα, ξεκινώντας με πρώτο εφόδιο τη δύναμη του λόγου τους. Το ότι κάποια στιγμή φρενάρισαν και δεν κατόρθωσαν να προξενήσουν την καταστροφή που επιθυμούσαν, είναι πραγματικός άθλος της λογικής και της σύνεσης των υπολοίπων ανθρώπων.

Το κοφτερό σπαθί του ορθού λόγου, ευρισκόμενο στην πλειοψηφία του σε συνετά χέρια, απέτρεψε πολλές φορές το μοιραίο. Είναι παρήγορο και ελπιδοφόρο ότι σε έσχατες καταστάσεις, ο καλός λόγος, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, υπερισχύει του κακού.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *