Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Ελεημοσύνη

 

Οι παλιοί έχουν ένα τρόπο αρκετά καλό για να μας περνούν τα διδάγματα που θέλουν και να μας φέρνουν κοντά σε πράξεις που είναι αξιέπαινες. Τις προάλλες μούρθε στο μυαλό μια ιστορία που μου την είχε διηγηθεί πολλά χρόνια πριν ο πατέρας μου και αναφερόταν πάνω στο θέμα της ελεημοσύνης. Καλό είναι λοιπόν να αναφέρω διό λόγια από αυτήν την ιστοριούλα γιατί πιστεύω ότι είναι πολύ επίκαιρη στη σημερινή άκαρδη και σκληρή κοινωνία που δεν γνωρίζει να κάνει το θετικό και το εποικοδομητικό για κανένα συνάνθρωπο.

«Ο ψεύτικος ζητιάνος, αφού ξεγέλασε με τον τρόπο του το φτωχό χωρικό, καβαλίκεψε το κλεμμένο άλογο και γεμάτος σαρκασμό γύρισε το πρόσωπό του στο σαστισμένο ελεήμονα χωρικό, ενώ κτυπούσε το ζώο στα καπούλια, για να καλπάσει μακριά.

– Έ! Ε! Αφέντη μια χάρη θέλω μόνο από σένα, φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε ο χωρικός και συμπλήρωσε:

– Χαλάλι σου το άλογο. Μην πεις όμως τον τρόπο που μου το πήρες, γιατί αλίμονο, τότε θα έχει λείψει και η ελεημοσύνη».

Η λιγόλογη αυτή ιστορία που προέρχεται από την Ανατολή έχει ένα ωραίο φιλοσοφικό απαύγασμα, και στριφογυρίζει πολλές φορές στο μυαλό μου, σαν ένα πραγματικό και λαμπερό διαμάντι. Η σοφία των Αράβων είναι κάτι το σπάνιο και ταιριάζει πάρα πολύ με την δική μας. Δεν υπάρχει στιγμή που να μην αναφερθούμε στις «χίλιες και μια νύχτες» ή σε κατορθώματα και διδαχές του χότζα. Ακόμα και αυτές οι ιστορίες που δικού μας του Καραγκιόζη από την ανατολή είναι εμπνευσμένες. Κοιτάχτε το φτωχό χωρικό! Δεν διαμαρτύρεται για την κλοπή που του έγινε. Δεν αγανακτεί με τον πονηρό και κλέφτη ζητιάνο. Δεν τον καταριέται. Δεν κοιτάζει να τον κυνηγήσει για να πάρει τα κλοπιμαία πίσω και να τον τιμωρήσει. Το μόνο που θέλει είναι να εξασφαλίσει την ουσιαστική αξία της ελεημοσύνης. Να μην πέσει στη συνείδηση του κόσμου η αξία μιας τόσο ακριβής πράξης.

Και πόσο ωραία το θέτει η λαϊκή σοφία: «Μην πεις πουθενά ότι με κορόιδεψες. Μην πεις τον τρόπο που πήρες το άλογό μου!». Μεγάλο το βάθος των λίγων αυτών λέξεων. Αν και είναι ένας απλός και φτωχός χωρικός, έχει βαθιά μέσα του την αξία της Ελεημοσύνης. Αγωνιά και υποφέρει μήπως και με τις άνομες πράξεις κάποιων, γίνει σκληρή η καρδιά των ανθρώπων και σταματήσουν να προσφέρουν ο ένας την βοήθειά του στον άλλο.

Πόσο κουράγιο πρέπει να έχει ένας λαός για να σκέπτεται όπως ο εν λόγω χωρικός; Τι μπορεί να σταματήσει την πορεία προς τα μπροστά ανθρώπων που έχουν μέσα τους όλο το βάρος των αιώνων; Τι μπορεί να αμαυρώσει την αντανάκλαση των έργων τέτοιων λαών; Τα βήματα κάθε άνθρωπου είναι δοσμένα. Ότι και να κάνεις σε τέτοιους ανθρώπους, θα είσαι βέβαιος ότι δεν θα σε προδώσουν.

Τι ωραία να υπάρχουν ιστορίες που να σε κάνουν να νιώθεις την διαφορετικότητα των καιρών! Τίποτα δεν είναι τόσο άξιο όσο αυτή η μικρή διαφορά λαού από λαό. Βλέπεις τα χαμόσπιτα που κατοικούν, στην πλειοψηφία τους οι λαοί των Αραβικών κρατών, και αναρωτιέσαι για το χαμόγελο που σου προσφέρουν. Είναι τόσο πλούσιο που σε αφοπλίζει.

Πρέπει όλοι να σκεφτούμε και λίγο διαφορετικά. Πράγματι η Ελεημοσύνη είναι ένα απαραίτητο συστατικό της ζωής μας και, όπως έχουν οι σημερινές συνθήκες, βοηθά πολύ στην επούλωση πολλών ανοικτών πληγών. Ας μην κοιτάξουμε λοιπόν τους πονηρούς ζητιάνους και τους κλέφτες. Η έννοια της Ελεημοσύνης δεν πρέπει να εκλείψει. Μαζί της θα χαθεί και ο κόσμος.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *