Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΣΥΜΕΩΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΦΗΤΙΔΑ ΑΝΝΑ

ΥΠΑΠΑΝΤΗΣτις 2 Φεβρουαρίου εορτάζεται η Δεσποτική, αλλά και Θεομητορική εορτή της Υπαπαντής.

Ο τίτλος της εορτής «Υπαπαντή» προείλθεν από την λέξιν προϋπάντησις, από το σύνθετο ρήμα υπαντώ, υπό+απαντώ.

Το σημαντικότερον σημείον της εορτής, είναι η «συνάντησις» (η απάντησις), του Συμεών και της προφήτιδος Άννας με τον Ιησούν. Ο Ιερός Υμνωδός εκφράζει την απορίαν του, για τα ανερμήνευτα γεγονότα, που παρουσιάζονται την σκηνήν της υποδοχής, από τον πρεσβύτην Συμεών και συνθέτει τους στίχους της εορτής της, Υπαπαντής και μας παρακινεί να ψάλλομεν: «Ακατάληπτον εστί, το τελούμενον εν Σοί και Αγγέλοις και βροτοίς, Μητροπάρθενε αγνή» (Μεγαλυνάριον). Ερμηνεία: Δεν είναι δυνατόν να καταλάβουν οι Άγγελοι και οι άνθρωποι, τι τελείται μέσα Σου Θεοτόκε, Μητέρα Παρθένα Αγνή.

Ο Χριστός ήταν ο Μεσσίας, που ανέμενεν όλος ο λαός του Ισραήλ. Οι προφήτες είχαν προφητεύσει την έλευσίν Του και τώρα εμφανίζεται, στον Ναόν, ως βρέφος «αγκαλοφορούμενος» (ωδή δ΄), υπό της Αγίας και Αειπαρθένου Θεοτόκου.

Όλα τα παράδοξα, αναφέρονται στον στίχον του Οίκου της εορτής, με απλά λόγια: «Αυτός, που εδημιούργησεν τον Αδάμ, εμφανίζεται ως βρέφος, στην αγκαλιά της Παναγίας, Αυτός, που είναι αχώρητος, χωρείται στην αγκαλιά του Πρεσβύτου Συμεών».

Σύμφωνα με τον Μωσαϊκόν νόμον, κάθε μητέρα, που έφερνε στον κόσμον αγόρι, μετά από σαράντα ημέρες, έπρεπε να το προσφέρει στον Ναόν. Έτσι και ο Χριστός, σαράντα ημέρες μετά την υπερφυσικήν Γέννησίν Του, από Παρθένον, μετά την θαυμαστήν Γέννησίν Του, ήλθεν στον Ναόν του Σολομώντος, στην αγκαλιά της Θεοτόκου Μητέρας Του.

Στον Ναόν τον υποδέχονται οι Δίκαιοι, ο πρεσβύτης Συμεών και προφήτιδα Άννα. Ο Ιερός Υμνωδός ζωντανεύει την συγκινητική σκηνή της θερμής υποδοχής, που έκανε στο θείον βρέφος ο πρεσβύτης Σημεών και ψάλλει: «Αγκαλίζεται χερσίν, ο πρεσβύτης Συμεών, τον του Νόμου ποιητήν και Δεσπότην του παντός». (Μεγ.)

Ερμηνεία: Με τα χέρια του ο Συμεών αγκαλιάζει Αυτόν, που έδωσεν στους ανθρώπους τον νόμον. Αυτόν, που αγκαλιάζει όλην την Οικουμένην.

Ο Άγιος Συμεών έζησεν μακροχρόνιον ζωήν, διότι είχεν αποκαλυφθεί εκ του Αγίου Πνεύματος ότι δεν θα πεθάνει, αν δεν πάρει στα χέρια του τον Χριστόν. Πραγματικά η συνάντησις «απάντησις» αναφέρεται από τον Ευαγγελιστή Λουκάς: (2:22-40). Ο Άγιος Συμεών εδέχθην το παιδίον εις τας αγκάλας του και εδόξασε τον Θεόν λέγοντας: «Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα, κατά το ρήμα Σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν Σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξα λαού σου Ισραήλ…». Με απλά λόγια «Ο Προφήτης Συμεών ονομάζει τον Χριστόν «Σωτήριον», διότι Αυτόν ετοίμασεν ο Θεός, για να σώσει το κόσμον και «Φως», διότι θα εφώτιζε όλα τα Έθνη. Θα είναι δόξα του Ισραήλ, διότι από εκεί κατάγεται ο Σωτήρας».

Ο Συμεών, αφού εκράτησεν στην αγκαλιά Του το Βρέφος Ιησούν, ζητεί από τον Κύριον την «απόλυσίν Του» από την ζωήν.

Και η σκηνή της συναντήσεως κλείνει με τον Πρεσβύτην Συμεών, να  προφητεύει και να λέγει στην Παναγία, «την καρδιά Σου, θα την διαπεράσει δίκοπο μαχαίρι και εννοούσε, όταν θα έβλεπε τον Χριστόν επάνω στον Σταυρό». Αυτός ο άνθρωπος θα είναι αιτία, όσοι πιστέψουν να σωθούν από την αμαρτίαν, ενώ όσοι απιστήσουν να απολεσθούν.

Για την προφήτιδα Άννα, ο Ευαγγελιστής Λουκάς είχεν προφητεύσει, ότι στην Ιερουσαλήμ υπήρχεν μία προφήτιδα, η οποία περίμενε την λύτρωσιν από τα δεινά της αμαρτίας.

Η ευχή αυτή του δικαίου Συμεών, «Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη…» επαναλαμβάνεται στην  Εκκλησία, κάθε ημέρα μετά τον τέλος του Εσπερινού, μετά το τέλος της Θ.Λ. και μετά τις ευχές της Θείας Μεταλήψεως, διότι ο άνθρωπος έχει πλέον ενωθεί με τον Χριστόν και έχει ζωογονηθεί η ψυχή του

Η Προφήτιδα Άννα και ο Συμεών ανήκουν στους Δικαίους της Π.Δ. Ήταν παραδείγματα σωφροσύνης, προσευχής υπομονής. ευαρέστησαν τον Θεόν και ευλογήθηκαν από τον Κύριον.

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, ας ψάλλομεν παρακλητικά, το Μεγαλυνάριον, του Συμεών στο Κύριον: «Λάμπρυνόν μου την ψυχήν και το φως το αισθητόν, όπως ίδω καθαρώς και κηρύξω Σε Θεόν». Ας μας φωτίζει ο Θεός την ψυχήν μας, για να ακολουθούμε την οδόν της σωτηρίας.

ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

Μαρία Τσακαίκα

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *