Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Η Φιλοζωία των Ελλήνων!

imagesΑκούμε τα χίλια μύρια, από τις διάφορες διεθνείς οργανώσεις προστασίας ζώων. Μας κατηγορούν ότι είμαστε απάνθρωποι, ότι συμπεριφερόμαστε σαν κτήνη και ότι τελικά έχουμε μειωμένη ευαισθησία όσον αφορά τα ζώα. Παραβλέπουν όμως ότι, ο Έλληνας αν και έχει, αναλογικά, τα λιγότερα ζώα στο σπίτι του, απ’ όλους τους άλλους Ευρωπαίους, εντούτοις είναι ο πλέον ανεκτικός στα ζώα. Μπορεί να μην έχει σκύλο η γάτα, μπορεί να έχει τις ιδιοτροπίες του, συμπεριφέρεται όμως, πολύ καλά στα ζώα. Δε φτάνει ποτέ στα άκρα ότι και αν συμβεί.

Εντύπωση προκάλεσε, όπως μου είπαν, το γεγονός, ότι σε πρωινό, γύρω στις 10, δρομολόγιο του ηλεκτρικού, είχε μπει μέσα στο συρμό ένας σκύλος και είχε ξαπλώσει σκυλίσια, νωχελικά και αναπαυτικά, στη μέση του διαδρόμου. Αυτό έγινε από την αφετηρία, δηλαδή από τον Πειραιά. Που και που, μάλιστα, άνοιγε κάνα μάτι και κουνούσε την ουρά του. Κανείς δεν τον ενόχλησε. Ούτε βέβαια και αυτός πείραξε κανένα. Ήταν απλά ένας επιβάτης που σεβόταν τους συνταξιδιώτες του. Όπως ακριβώς έκαναν και αυτοί σε κείνον. Κανείς δεν διανοήθηκε να φωνάξει κάποιο φύλακα να τον βγάλει έξω. Κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε για το συμβάν. Έτσι, ευτυχισμένος ο τετράποδος φίλος, άρχισε να ταξιδεύει, χωρίς εισιτήριο, το μόνο μάλλον παράπτωμα, και να φχαριστιέται τη βόλτα του. Καθώς μάλιστα το τραίνο σε μερικές στροφές κουνιόταν αρμονικότερα και με μεγαλύτερη ταλάντωση, αυτός το απολάμβανε περισσότερο και γουργούριζε ευτυχισμένος!

«Αυτό το φαινόμενο είναι μοναδικό», παρατήρησε ένας τουρίστας και έβγαλε τη φωτογραφική του μηχανή για να αποθανατίσει το γεγονός. Φαίνεται πολύ ακραίο, για ένα λαό όπως ο δικό μας, που τον κατασυκοφαντούν κάτι περίεργες οργανώσεις, να έχει μέσα του κρυμμένη τόση ευαισθησία και αγάπη. Και αν, όπως είπαμε, τα σπίτια που έχουν ζώα είναι πολύ λιγότερα από αυτά των Ευρωπαίων, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Είναι γνωστή εξάλλου από την Ιστορία η ανεκτικότητα του Έλληνα. Ακόμα και αυτές οι αδέσποτες αγέλες σκύλων, που υπάρχουν, δεν θα ζούσαν αν δεν υπήρχε η Θεία πρόνοια, που δεν είναι άλλη από την ευσπλαχνία και την αλληλεγγύη που έχουν οι Έλληνες ο ένας για τον άλλο και κυρίως για τους ξένους και αδύναμους επισκέπτες τους;

Ένα ολόκληρο βαγόνι του ηλεκτρικού, γεμάτο κόσμο, να παίζει νοερά με το σκύλο και να χαμογελά, δεν είναι και λίγο πράγμα. Χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε στην Ομόνοια και κατεβήκαμε, όχι όμως και ο συμπαθητικός σκύλος, που συνέχισε να απολαμβάνει το απαλό και νανουριστικό κούνημα του ηλεκτρικού. Ποιός ξέρει αν δεν πήγε μέχρι την Κηφισιά και, αν δεν γύρισε πάλι πίσω; Γύρευε σε τι μπελάδες ήταν μπλεγμένος ο φουκαράς και προσπαθούσε να ζήσει τη ζωή του όμορφα και καλά. Ξέρετε, τα ζώα αν είχαν φωνή πολλά θα μας έλεγαν. Βέβαια πολλές φορές εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους βουβά και χωρίς διαχύσεις. Εμείς όμως τα καταλαβαίνουμε πλήρως. Γιαυτό άλλωστε και τα αγαπάμε ιδιαίτερα.

Παλιά υπήρχε και ο μπόγιας που μάζευε όλα αυτά τα αδέσποτα, φιλήσυχα ζωάκια. Όμως και αυτή η κακιά συνήθεια, ξεχάστηκε μέσα στα τόσα κακά που θέλει να ξεχάσει η φυλή μας. Πόσους δεν συναντάμε καθημερινά να τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους δοχεία με νερό και φαγητό για τους πένητες αυτούς συμπολίτες μας; Τώρα είναι της μόδας η στείρωση των ελεύθερων ζώων της πόλης. Ευνουχίζουμε λέει τα ζώα για να μην πληθαίνουν! Λογική τετράγωνη, αλλά και παράλογη! Η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι ενάντια σε τέτοιες λογικές. Ποιός είναι αυτός που θα καθορίσει τους κατοίκους μιας πόλης; Ποιός έχει περισσότερα δικαιώματα στη ζωή; Μην τρελαθούμε κιόλας!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *