Λαουτάρης. Ι. Εμμανουήλ

Άγγιγμα ψυχής

Πάντα σκεπτόμουνα τα χρόνια σου που ξέρω,

μ’ όλες τις πίκρες και του πόνους σου μαζί.

Κι ήθελα αν γίνονταν, μαζί σου να υποφέρω,

μέχρι να ιδώ, κάποιο σου όνειρο να ζει.

 

Και ήρθε κάποτε, το πλήρωμα το χρόνου,

για να αγγίξω την καθάρια σου ψυχή,

κι είδα να ορθώνεσαι, στο πείσμα κάποιου πόνου,

σβήνοντας μέσα σου, μία βαθειά παλιά πληγή.

 

Σαν περιστέρι που το είχανε κλεισμένο,

άνοιξες λεύτερα, τα άσπρα σου φτερά,

και μου τραγούδησες, πουλί ξενιτεμένο,

λόγια αγάπης, με ανείπωτη χαρά.

 

Έτσι, με άγγιξες κι εσύ, με τη σειρά σου,

μικρό λουλούδι, με μια χάρη περισσή!

Κι ενώ απλόχερα σκορπούσε τ’ άρωμά σου,

είδα να λάμπει η καρδιά σου η χρυσή.

 

Εμμανουήλ Ι. Λαουτάρης

Από την ποιητική συλλογή

«Τα ποιήματα της Κυριακής μελοποιημένα»

Εκδόσεις ιδεόγραμμα 2011

Μουσική: Αντώνης Λαουτάρης