Μαρκοζάνη Σοφία

Το κοριτσάκι μου

Μακριά μου μου λείπεις

γιατί δεν ακούω τη φωνή σου.

Μου λείπεις γιατί δεν ακούω

τον αχό της πνοής σου.

Μου λείπει το βελούδινο βλέμμα σου,

ο κρυστάλλινος ήχος του γέλιου σου.

Θ’ απλώσω το χέρι μου και θα σε αγγίξω

κι όμως νοιώθω ότι είσαι μακριά μου.

Πώς να στο πω; είσαι η ζωγραφιά μου,

σ’ αγάπησα γιατί το θέλησα

όχι από καθήκον ούτε από τύχη.

Αυτή ένιαι η αγάπη,

“της μάνας της καρδιάς”.

Σοφία Μαρκοζάνη