Μαρματσούρης Λευτέρης

Αργοναύτες

Αφήσαμε την Κολχίδα,

τον Ιάσωνα

μαζί με τον Ανταίο

τους δυό γιούς του Φρίξου

και τον Τελαμώνα

να παλέψουν για το «χρυσόμαλλο»

και οι άλλοι,

φρυφά από Θεούς κι ανθρώπους,

φύγανε μυστικά

για τον κύριο σκοπό της αποστολής μας.

 

Έπρεπε να φτάσουμε απαρατήρητοι

στον Καύκασο.

Έπρεπε να βρούμε τον Προμηθέα

να του δροσίσουμε τη λάβρα

των σωθικών του,

να τον απαλλάξουμε απ’ τα δεσμά του

και να τον ρωτήσουμε, να τον πείσουμε

Να μας πει το: Γιατί.

 

Τι είχαν να φοβηθούν από μας οι Θεοί;

Μήπως δεν ήταν αθάνατοι;

Μήπως δεν εξουσίαζαν το Χρόνο;

Τους Κεραυνούς;

Τον Ουρανό και τη Γή;

 

Τόσο λοιπόν σπουδαία ήταν

αυτή η μικρή σπίθα

που βρήκε μέσα μας ο Προμηθέας

και τους την έκρυψε;

άξιζε τόσο πολύ;

 

Ζυγώνοντας στον «μαρτυρίου τόπον»

τον βρήκαμε άδειο.

Το «Συμβούλιο» είχε διατάξει

να εκτοπιστεί ο Προμηθέας

σε άλλο Γαλαξία.

 

Λευτέρης Μαρματσούρης

Από την ποιητική συλλογή

«Συμπληγάδες»