Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΔΙΑΦΟΡΑΕΙΔΗΣΕΙΣ

Ξενάγηση στο Καστράκι Δραπετσώνας

 

δραπετσώνα 1 Με μια ομάδα εκπαιδευτικών περνάμε την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου της Ηετιώνειας Πύλης και βρισκόμαστε νοερά μέσα σε μία παραγκούπολη.

Ανάμεσα στους πύργους και στα ερείπια του αρχαίου φρουρίου, σκηνές και παραπήγματα κατασκευασμένα με σανίδια, τσίγκους και πισόχαρτα. Οι δρόμοι χωμάτινοι και  στενοί με ρυάκια όπου κυλούν βρωμόνερα. Παραδίπλα λόφοι με σκουπίδια, πηγάδια με υφάλμυρο νερό και κοινόχρηστα αποχωρητήρια.

Βρισκόμαστε στα τέλη του 1922 και 5.000 περίπου κατατρεγμένοι πρόσφυγες που είχαν πληρώσει πολύ ακριβά το τίμημα της Μεγάλης Ιδέας, έχουν έρθει να ζήσουν σε αυτό τον βράχο και θα ακολουθήσουν και άλλοι και άλλοι…

Εκατό δραπετσώνα 2χρόνια μετά, περιδιαβαίνοντας τον όμορφα διευθετημένο αρχαιολογικό χώρο, με τους αναστηλωμένους πύργους της οχύρωσης και τα μυριστικά φυτά που τον στολίζουν, δύσκολα μπορούμε να φέρουμε στο νου μας το τι βίωναν οι άνθρωποι που κατοικούσαν στο Καστράκι, έναν αιώνα πριν και συνέχισαν να ζουν μέχρι που ξηλώθηκαν τα σπιτάκια τους μέσα στη δεκαετία του ’60, όταν έλαβε τέλος «το αίσχος της παράγκας», όπως έγραφαν οι εφημερίδες της εποχής.

Και εκεί που λες «αυτά είναι περασμένες ιστορίες», έρχεται μια ανασκαφή στο Καστράκι, στον διπλανό χώρο, με αφορμή  την κατασκευή ενός μεγάλου πάρκου, να φέρει ξανά στην επιφάνεια την ιστορία του προσφυγικού οικισμού!

Η αρχαιολόγος Ελένη Βουλιγέα, που έχει αναλάβει την ανασκαφή, εντόπισε πάνω από αρχαίους τάφους, δάπεδα προσφυγικών κατοικιών και την ευχαριστούμε για τα στοιχεία που μας διέθεσε.

Ήξεραν οι πρόσφυγες που έστηναν τα παραπήγματά τους; Και βέβαια το ήξεραν, αλλά δεν είχαν άλλη επιλογή. Και έτσι μοιράστηκαν τον ίδιο τόπο με τους ανθρώπους που είχαν εκεί την τελευταία τους κατοικία, χωρίς να τους ενοχλήσουν, χωρίς τις περισσότερες φορές να διαλύσουν τους τάφους, απλώς έχτισαν από πάνω, γιατί η ζωή συνεχίζεται…

(Η περιήγηση στο Καστράκι υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του διήμερου επιμορφωτικού σεμιναρίου που διοργανώθηκε από το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Δραπετσώνας σε συνεργασία με το 6ο ΠΕΚΕΣ Αττικής, τις Διευθύνσεις Α/βάθμιας και Β/βάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά και Δ’ Αθήνας και το Γραφείο Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων.

Το σεμινάριο με τίτλο «Εκπαιδευτικές Διαδρομές στο τοπικό περιβάλλον: στα βήματα των προσφύγων 1922-2022» μας έδωσε τη δυνατότητα να περιηγηθούμε στις προσφυγικές γειτονιές της Δραπετσώνας και να συζητήσουμε θέματα τοπικής ιστορίας γύρω από το θέμα των προσφύγων, που δυστυχώς είναι και σήμερα επίκαιρο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *