Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΔΙΑΦΟΡΑΕΙΔΗΣΕΙΣ

«Οι νέοι στον καιρό της πανδημίας» Διάλογος στο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…»

διάλογοςΣτο πλαίσιο της σειράς «Ελεύθεροι διάλογοι», του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 22 Οκτωβρίου, μια συζήτηση με νέους ανθρώπους για τις ανθρώπινες σχέσεις, την περίοδο της πανδημίας, με θέμα: «Θα ‘ρθει ένα απόγευμα ζεστό, θα μπει στον κήπο αυτό!».

Συμμετείχαν ο π. Συμεών Βενετσιάνος, Θεολόγος, Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Νεότητος και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ο π. Ιωσήφ Κουτσούρης, Θεολόγος, κληρικός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και δύο νέοι, ο Νικόλαος Αβραμίδης, Γεωπόνος και ο Γεώργιος Μίχος, Οικονομολόγος.

Η συζήτηση επικεντρώθηκε στο τι είναι εκείνο που η πανδημία έμαθε τους νέους, πως επέδρασε πάνω τους, τι αφήνει στην ψυχή τους.

Ο τίτλος της συζήτησης, προήλθε από ένα πρόγραμμα που πραγματοποιήθηκε για τρίτη χρονιά εφέτος, από το Ίδρυμα Νεότητος και Οικογένειας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και αφορά μία εξαήμερη κατασκήνωση φοιτητών που φιλοξενήθηκε στις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητρόπολης Κερκύρας.

Είναι γεγονός ότι τα προβλήματα, οι δυσκολίες, οι αντιξοότητες, δεν έχουν ηλικία, γι’ αυτό και απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες. ‘Όμως, όλα αυτά που αντιμετωπίσαμε τον τελευταίο καιρό και εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε, αναφορικά με τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με την πανδημία, θεωρήθηκε ότι στον ψυχολογικό τομέα, επηρέασαν περισσότερο τους νέους ανθρώπους, και μάλιστα τα παιδιά.

Η πανδημία άλλαξε καθοριστικά την ζωή των νέων, αλλάζοντας δεδομένα που είχαν, χάνοντας χρόνο από τις επαφές τους με τους άλλους, ειδικά την περίοδο της φοιτητικής τους ζωής, που είναι σημαντικές.

Ήρθαν σε μία εσωστρέφεια, κλείστηκαν στον εαυτό τους, βρήκαν διέξοδο στα διαδικτυακά παιχνίδια. Όμως έμαθαν να εκτιμούν την κάθε στιγμή της ζωής, ως μοναδική, καθώς και τους ανθρώπους που έχουν δίπλα τους.

Παρατηρούμε, τόνισαν οι συνομιλητές, ότι υπάρχει ένας όγκος μεγάλων αρνητικών συνεπειών, πολλά προβλήματα που προέκυψαν μέσα από την πανδημία ή αναδείχθηκαν μέσα από αυτήν. Βρέθηκαν οι νέοι με πιο οριακές υπαρξιακές καταστάσεις.

Η θετική διάσταση είναι ότι υπάρχει μία τεράστια δίψα. Ο νέος άνθρωπος θέλει να ζήσει, υπάρχει μία ένταση, ένας πόθος. Σε ένα γενικότερο επίπεδο βγαίνει μία αγωνία προς την κατεύθυνση της ζωής.

«Αυτή η δίψα της ζωής, σε συνδυασμό με αυτόν τον όγκο των δυσκολιών, αποτελεί μία τεράστια ευθύνη, την οποία η Εκκλησία πρέπει να διαχειριστεί και να ανταποκριθεί.

Υπάρχει η διάθεση να πάρουν οι νέοι τη ζωή τους πίσω. Κι αυτό είναι ελπιδοφόρο, είναι μία αντίσταση στην κατάθλιψη, στην μονοτονία, είναι μία αγωνιστική κατάσταση.»

Η Εκκλησία, παρατήρησαν, μπορεί να παρέχει αυτές τις ριζικές τομές και μπορεί να ανακατευθύνει την ύπαρξη ενός νέου ανθρώπου.

«Δεν υπάρχει λόγος για φόβο ή απαισιοδοξία, και δεν υπάρχει λόγος για έναν ψεύτικο εαυτό, αλλά επιτέλους να δείξουμε τον εαυτό μας σε εμάς τους ίδιους. Να δημιουργήσουμε οικογένειες που ο καθένας είναι ο εαυτός του και μπορεί να μάθει να αντέχει τον άλλον έτσι όπως είναι, και αυτό να συνεχιστεί και στις ενορίες.

Μαθαίνοντας να αντέχουμε και να ανεχόμαστε τον αληθινό εαυτό μας, μαθαίνουμε να αντέχουμε και να ανεχόμαστε τον αληθινό εαυτό του άλλου».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *