Παπασπηλιόπουλος Ιγνάτιος
Σπορά
Φθινόπωρο, μαλάκωσε η γη
από του σύννεφου το δάκρυ,
παίρνει τ’ αλέτρι ο γεωργός,
που τόχε σε μιαν άκρη.
Και σπέρνει, σπέρνει απλόχερα
τους κάμπους, τα χωράφια
με την ελπίδα ακλόνητη
πως θα γενούν χρυσάφια.
Θάρθει ευλογία τ’ ουρανού
στο σπόρο του για να καρπίσει
ο ένας θα δώσει εκατό
και το αμπάρι θα γεμίσει.
Κι ο θείος λόγος θα σπαρεί,
μεσ’ τις καρδιές θα ενοικήσει
και στα θλιμμένα πρόσωπα
γλυκό χαμόγελο θ’ ανθίσει.
Παπασπηλιόπουλος Ιγνάτιος
Από την ποιητική συλλογή
«Κληρικοί ποιητές»