Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Προσδοκίες Χριστουγεννιάτικες

ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑΟ καθένας έχει τη δική του αντίληψη για τα τέλεια Χριστούγεννα, την ιδιαίτερη προσωπική εκδοχή των ιδανικών γιορτών που έχει μόνο μία παγκόσμια σταθερά, ίδια και απαρέγκλιτη για όλους ανεξαιρέτως: είναι πέρα για πέρα μη ρεαλιστική και άπιαστη και ως εκ τούτου καταδικασμένη να μείνει στη φαντασία μας και γι’ αυτό να μας χαλάσει τα Χριστούγεννα. Είναι η εορταστική εκδοχή του αυγού που έκανε την κότα, το να χαλάς τις γιορτές επειδή πρέπει να περάσεις καλά στις γιορτές, ένας φαύλος κύκλος ψυχαναγκασμού που επιστρέφει επίμονα κάθε Δεκέμβριο, επειδή προφανώς δεν μαθαίνουμε τίποτα από τα λάθη μας, ακόμα και από τα πιο επαναλαμβανόμενα.

Ισως να είναι το παιδί μέσα μας που θέλει να απολαύσει αυτές τις μέρες στο έπακρο, να τις κάνει ωραίες αναμνήσεις που θα κρατήσουν για πάντα, να μην αφήσει λεπτό από τη μαγική εποχή να πάει χαμένο. Μόνο που δεν είμαστε παιδιά, οι ωραίες αναμνήσεις δεν δημιουργούνται βάσει αυστηρού πλάνου και με το στανιό, το στρες να προλάβεις τα πάντα δεν καλμάρει με κόκκινο κραγιόν και το «Last Christmas» στο repeat και καταλήγουμε στο «ό,τι αρχίζει ωραία και με μεγάλες προσδοκίες» τελειώνει με «άντε να περάσουν και τα Φώτα να ησυχάσουμε». Τα παραμυθένια Χριστούγεννα είναι ακριβώς αυτό που δηλώνουν: μύθος.

Μπορεί κανείς να σωθεί από το χάσμα μεταξύ των τέλειων Χριστουγέννων που έχει στο μυαλό του και της πολύ πιο πεζής πραγματικότητας; Καθημερινά, όλοι δημιουργούμε προσδοκίες για το πώς θα εξελιχθεί ένα γεγονός, σκεφτόμαστε με λεπτομέρειες πώς θα είναι μια εμπειρία και όταν η ζωή τα φέρνει διαφορετικά δεν είναι το τέλος του κόσμου, αλλά η βαρύτητα που έχουν οι συγκεκριμένες μέρες προσθέτει πίεση και δυσανάλογη απογοήτευση όταν ο Θεός γελάει για άλλη μια φορά με τα σχέδιά μας. Η απάντηση και η λύση είναι προφανείς, αν μπορούμε, πολύ απλά, να χαμηλώσουμε λίγο τον πήχη των προσδοκιών μας και να αποδεχτούμε την ενήλικη εκδοχή των Χριστουγέννων, όπου όλα δεν εξελίσσονται ιδανικά και ο Αγιος Βασίλης είμαστε εμείς.

Η απάντηση και η λύση είναι προφανείς, αν μπορούμε, πολύ απλά, να χαμηλώσουμε λίγο τον πήχη των προσδοκιών μας και να αποδεχτούμε την ενήλικη εκδοχή των Χριστουγέννων, όπου όλα δεν εξελίσσονται ιδανικά και ο Αγιος Βασίλης είμαστε εμείς.

Αντίθετα με τις γιορτές της φαντασίας μας, στον πραγματικό κόσμο πρέπει να περιμένουμε ότι κάποια πράγματα θα πάνε στραβά. Όχι επίμονα ή νομοτελειακά, σύμφωνα με τον νόμο του Μέρφι, αλλά απλώς στραβά. Αν, για παράδειγμα, ξενυχτήσουμε ένα βράδυ, την επόμενη μέρα μπορεί να μην μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας και να μην είμαστε καθόλου λαμπερές, κι ας λέει το ημερολόγιο 24 Δεκεμβρίου, ή αν ονειρευόμαστε βόλτες στο βουνό, υπάρχει το ενδεχόμενο να βρέχει καρέκλες τρεις μέρες συνεχόμενα. Υπάρχουν πλάνα που είναι ρεαλιστικά και άλλα που δεν είναι στο χέρι μας, οπότε ας μην ποντάρουμε όλη την καλή μας διάθεση στα τελευταία. Επιπλέον, ο καθένας έχει τη δική του εορταστική ατζέντα, άγχη και επιθυμίες, οπότε μια καλή ιδέα είναι να μην έχουμε προσδοκίες από τους άλλους ανθρώπους, τουλάχιστον όχι για το πώς θα εξελιχθούν τα δικά μας Χριστούγεννα. Τα παιδιά μπορεί να γκρινιάζουν γιατί βαριούνται, οι φίλες μας να έχουν τις κλειστές τους, η ευρύτερη οικογένεια να μη θέλει ακριβώς το ίδιο με εμάς, και το να έχουμε την απαίτηση όλοι αυτοί να συμμετέχουν με επαγγελματική συνέπεια στην εορταστική χορογραφία που έχουμε φανταστεί στην εντέλεια είναι απλώς ένα ναυάγιο που περιμένει να συμβεί.

Ισως το κλειδί είναι να αφήσουμε λίγο χώρο για το τυχαίο και απρογραμμάτιστο, που ενίοτε φέρνει στιγμές πιο ωραίες απ’ ό,τι θα μπορούσαμε να έχουμε σχεδιάσει. Μια αυθόρμητη μάζωξη σε ένα φιλικό σπίτι ίσως αποδειχθεί αλησμόνητη, ενώ ένα ρεβεγιόν ταλαιπωρίας σε τραπέζι που έχεις κλείσει δύο μήνες πριν μπορεί να θες να το ξεχάσεις και να μη γίνεται. Τα «ιδανικά» μενού, μακιγιάζ, πάρτυ και δώρα είναι απλώς ένας μπούσουλας, ιδέες που ανάμεσά τους τρέχει η κανονική ζωή – και όχι ευαγγέλιο. Μπορεί αυτές οι γιορτές να έχουν μόνο μικρές στιγμές χαράς και όχι δεκαπέντε ημέρες διαρκούς ευφορίας, ας κρατήσουμε αυτές και όχι τα κουτάκια που δεν τικάραμε και όλα αυτά που δεν σβήσαμε από τη λίστα των φετινών Χριστουγέννων.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *