Προσφυγές στη δικαιοσύνη κατά των εργασιών της ΟΛΠ ΑΕ στην Πειραϊκή
Το Παρατηρητήριο Πειραϊκής και 24 πολίτες κατέθεσαν στις 9 Δεκεμβρίου, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της ΟΛΠ ΑΕ για την άμεση διακοπή των εργασιών της νότιας προβλήτας κρουαζιέρας προκειμένου να προστατευτεί το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον του Πειραιά που βρίσκεται σε σοβαρή απειλή από τις επιχώσεις της εταιρείας ΟΛΠ ΑΕ.
Από τις 6 Νοεμβρίου η εταιρεία προβαίνει σε καθημερινή βάση στη συστηματική φθορά και ρύπανση του ταφικού μνημείου του Θεμιστοκλή και του περιβάλλοντα ιστορικού χώρου με επιχωματώσεις σε απόσταση αναπνοής από αυτό χωρίς τα επιβαλλόμενα μέτρα προστασίας.
Αναφορικά με τις επιχωματώσεις στο χώρο του ταφικού μνημείου του Θεμιστοκλή που χρονολογείται από τις αρχές του 4ου πΧ και αποτελεί τοπόσημο του Πειραιά:
–Ξεκίνησαν χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, σε παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων της σχετικής ΑΕΠΟ, με επακόλουθη συνέπεια την διασπορά των αιωρούμενων σωματιδίων των υλικών στο θαλάσσιο περιβάλλον σε απόσταση μικρότερη της ελάχιστης των 100 μ. που προέβλεπε σχετική απόφαση του ΚΑΣ (30/4.12.2012).
–Ξεκίνησαν δίχως την σύνταξη ακτομηχανικής μελέτης για την κατασκευή του αναγκαίου προστατευτικού μόλου, που επιβάλλει η απόφαση του ΚΑΣ, καθώς τα λιμενικά έργα μεταβάλουν την συμπεριφορά των κυμάτων και ρευμάτων με ενδεχόμενο την καταστροφή του μνημείου.
-Ξεκίνησαν δίχως την κατασκευή των επιβαλλόμενων κατάλληλων ιλυοπετάσματων προστασίας του θαλάσσιου χώρου.
-Ξεκίνησαν δίχως την τήρηση των σχετικών αποφάσεων του Υπουργού Πολιτισμού (12.10.2018) αναφορικά με το έργο της ανάδειξης του Κονώνειου τείχους και του ταφικού μνημείου του Θεμιστοκλή.
Κατατέθηκε επίσης μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα δια του Κεντρικού Λιμεναρχείου Πειραιά ζητώντας να ενεργοποιηθεί η διαδικασία του αυτοφώρου για την διαρροή στο θαλάσσιο περιβάλλον 30.000 περίπου τόνων επιχωματώσεων της ΟΛΠ ΑΕ, προκαλώντας ανυπέρβλητου μεγέθους θαλάσσια ρύπανση.
Η προστασία του φυσικού και του πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί δικαίωμα και υποχρέωση των πολιτών οι οποίοι οφείλουν να μεριμνούν, για την συντελούμενη φθορά με σοβαρότατες και αμετάκλητες, επιπτώσεις, που αφορούν τόσο το ταφικό μνημείο όσο και ολόκληρο το μνημειακό χώρο ο οποίος – λόγω της ανεξέλεγκτης εκτέλεσης των έργων – κινδυνεύει να αποκοπεί οριστικά από το περιβάλλον με το οποίο συνθέτει μια ιστορική αισθητική και λειτουργική ενότητα.