Eβδομαδιαία Πολιτική – Οικονομική – Ναυτιλιακή – Φιλολογική εφημερίδα στην υπηρεσία των Δήμων του Πειραιά και των νησιών

ΑΠΟΨΕΙΣ

Το ταίρι σας κι ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί

καπράνοςΜε την απώλεια του Δημήτρη Ψαριανού, ορφανεύει ο «Μεγάλος Ερωτικός».

Έχουν πετάξει ήδη στα ψηλά ο Μάνος Χατζιδάκις και η Φλέρυ Νταντωνάκη και ορφάνεψε εκείνη η υπέροχη παραγωγή, εκείνη που χάραξε ένα δικό της, μοναχικό και μοναδικό, δρόμο στην ελληνική δισκογραφία.

Είδα τον δίσκο στην βιτρίνα του δισκοπωλείου και έσπευσα να τον αποκτήσω.

Η χώρα βυθισμένη στην σιωπή, διέξοδος μοναδική η μουσική και το βιβλίο εκείνη τη χρονιά, το 1972.

Κάθε κίνηση του Χατζιδάκι ήταν εκείνη την εποχή είδηση και δόνηση μαζί.

Είχε προηγηθεί το μνημειώδες άλμπουμ «Reflections» με το Αμερικανικό πόπ, με ύφος κλασσικής μουσικής,  συγκρότημα “New York Rock and Roll Ensemble».

Ένας μοναδικής ιδιοφυΐας δίσκος, με τον «Κεμάλ» να οδηγεί μια σειρά από υπέροχες συνθέσεις.

Ήταν η δεύτερη φορά που ο Μάνος μάγευε στη Νέα Υόρκη. Είχε προηγηθεί «Το χαμόγελο της Τζοκόντας» με παραγωγό τον εξαίσιο Κουίνσι Τζόουνς!

Όταν άκουσα τον «Μεγάλο Ερωτικό» σκέφτηκα αμέσως ότι ο Χατζιδάκις είχε αγγίξει την τελειότητα!

Θυμίζω τα τραγούδια του πολύτιμου βινυλίου, που φυλάω στην δισκοθήκη μου.

«Με Την Πρώτη Σταγόνα Της Βροχής», Οδυσσέας Ελύτης, ερμηνεία Δημήτρης Ψαριανός, «Σ’ Αγαπώ», Μυρτιώτισσα, με την Φλέρυ Νταντωνάκη, «Μέρες Του 1903», Κωνσταντίνος Καβάφης (Δημήτρης Ψαριανός), «Ποιος Είν’ Τρελλός Από Έρωτα» Γεώργιος Σαραντάρης, (Φλέρυ), «Τα Λιανοτράγουδα» ,από δημοτικά τραγούδια, (Δημήτρης και «Πέρα Στο Θολό Ποτάμι», Νίκος Γκάτσος, (Φλέρυ), «Το Όνειρο», Διονύσιος Σολωμός, (Ψαριανός) «Κέλομαι Σε Γογγύλα» Σαπφώ, (Φλέρυ), «Έρωτα Εσύ», Παντελής Πρεβελάκης, (Δημήτρης), «Πάθη Από Τον Έρωτα», Γεώργιος Χορτάτζης, (Φλέρυ), «Κραταιά Ως Θάνατος Αγάπη» Σολομών, (Δημήτρης Ψαριανός, Φλέρυ Νταντωνάκη) απόσπασμα από το «Άσμα Ασμάτων»!

Ο τρόπος με τον οποίο ο Χατζιδάκις «έντυσε» την ερωτική ποίηση την οποία με προσοχή και αγάπη επέλεξε, ήταν τρυφερός σαν παιδικό χάδι και στιβαρός σαν ανικανοποίητος πόθος.

Το σύνολο των οργάνων τα οποία διάλεξε για να αποδοθεί η σύνθεσή του, μιλούσε απ’ ευθείας στην καρδιά και στις ερωτικές περιοχές του εγκεφάλου.

Ήμασταν οι νέοι που εκστασιαζόμασταν τότε με τους «Ντόρς» και τον Χέντριξ, που πενθούσαμε ακόμη τους Μπητλς και προσπαθούσαμε να ακολουθήσουμε τον Λένον, που είχαμε αναγάγει σε ινδάλματα τον Ντύλαν και την Μπαέζ και τρέχαμε τα βράδυα στις μπουάτ, μήπως και «ακούσουμε κάτι»…

Και ο «Μεγάλος Ερωτικός», μας προκάλεσε συναισθήματα ανάλογα σε δύναμη με εκείνα που προκαλούσαν όσα ακούγαμε στην «Ντώϋτσε Βέλε» ,στο «Παρίσι» και το ΒBC!

Όσο κι αν ακούγεται περίεργα, ο «Μεγάλος Ερωτικός» είναι ένας αντιστασιακός δίσκος!

Προέτρεπε τους νέους σε αμφισβήτηση των… αμφισβητήσεων! Ξαφνικά, εκεί που ψάχναμε όλοι τον Κέρουακ και τον Άντι Γουόρχολ, εκεί που είχαμε περάσει από τους «Μπήτνικς» στους «Χίπις», έρχεται ο Χατζιδάκις και μας θυμίζει Καβάφη, Ελύτη, Σαπφώ, Σολωμό.

Και επιλέγει δυο μοναδικές φωνές, που λες και είχαν γεννηθεί για τον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χταζιδάκι.

Την Φλέρυ Νταντωνάκη και τον Δημήτρη Ψαριανό.

Ακούστε τον δίσκο. Και πιείτε ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί με το ταίρι σας.

Στη μνήμη τους…

Δημήτρης Καπράνος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *