Ψυχανεμίσματα…Βαδίζουμε νύχτα και στα τυφλά
Το τι ακούστηκε και τι γράφτηκε με αφορμή την τελευταία κατοικία του τέως δεν περιγράφεται. Τρωγόμαστε με τα ρούχα μας και βλέπουμε φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν… ενώ μας καταβροχθίζει η πραγματικότητα χωρίς καμιά αντίσταση! Από νύχτα σε νύχτα θα πηγαίνουμε με τα μυαλά που κουβαλάμε! Από το όριο της γελοιότητας, μικρότητας, κακίας, αγραμματοσύνης, μέχρι μίσους και παράνοιας. Πώς τα καταφέρνουμε και δημιουργούμε από το τίποτα θέμα, πότε με το ένα και πότε με το άλλο, πώς καταφέρνουμε να χωριζόμαστε σε εχθρικά στρατόπεδα μεταξύ μας, βρίζοντας οι μεν τους δε, πώς καταφέρνουμε να επικαλούμαστε μονίμως τη Δημοκρατία και μόνο Δημοκρατική συμπεριφορά δεν έχουμε, πώς κυνηγάμε φαντάσματα και πώς κουβαλάμε τόση κακία, στενομυαλιά και κομματική οπτική σε όλα, άξιον απορίας και φυσικά αυτό δε βοηθά στο να αλλάξει κάτι.
Πέρσι τέτοια εποχή είχαμε το μένος μεταξύ εμβολιασμένων και μη. Πάντα μας πετάνε κάτι για διχασμό κι εμείς πειθήνια όργανα! Όταν το μυαλό δεν πιάνει ορίζοντα ανοιχτό, τι να σου κάνει το μάτι από μόνο του; Δυστυχώς αυτές τις μέρες για μια ακόμα φορά είδα μπροστά μου με όλα αυτά, πως έχουμε ότι μας αξίζει! Ξεχάσαμε να αγωνιζόμαστε για το κοινό καλό και για κοινά προβλήματα, ξεχάσαμε να διεκδικούμε, μόνο φωνάζουμε και βρίζουμε από την ασφάλεια του σπιτιού μας και πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου, κι αυτό το θεωρούμε αντίσταση και επανάσταση. Όποιος εκφέρει διαφορετική άποψη από τη δική μας, του φοράμε ταμπέλα και λέμε ότι μας κατέβει από κει και πέρα. Η αντικειμενική άποψη έχει εκλείψει κι όταν υπάρξει πυροβολείται με σφαίρες βλακείας τις περισσότερες φορές. Η Κοινωνία μας έχει πιάσει πάτο σε συμπεριφορές και χαρακτήρες. Καλοί τρόποι, ευγένεια, σεβασμός, είναι άγνωστα και εκτός ορίων σύγχρονης ανατροφής. Η ημιμάθεια υπερισχύει της αμάθειας, με αποτέλεσμα να μιλούν όλοι για όλα χωρίς καν να γνωρίζουν, απλώς με τα όσα νομίζουν. Όση ακρίβεια επικρατεί στα τρόφιμα και στην ενέργεια, τόση φτήνια σε μυαλά και ανθρώπους. Βέβαια να μου πεις, πώς ζητάμε γνώστες της Ιστορίας, όταν οι περισσότεροι από εμάς δεν αντέχουν την αλήθεια της ίδιας τους της οικογένειας ή της ζωής τους; Κατά ποια λογική θα αντέξουν την αλήθεια της ιστορίας μελετώντας την; Προτιμητέα λοιπόν γι αυτούς η ημιμάθεια που περικλείει τη δική τους ”αλήθεια” και μόνο, με παρωπίδες.
Πεθαίνουν κάθε μέρα άνθρωποι, κάποιοι δίνουν τέλος στη ζωή τους λόγω οικονομικών προβλημάτων, εγκληματικότητα και μαχαιρώματα παντού και σε ηλικίες εφήβων, φτώχεια, εξαθλιωμένη περίθαλψη, ελλείψεις φαρμάκων, ελλείψεις νοσοκομειακών υπηρεσιών, κλινών κλπ. στα νοσοκομεία, μισθοί πείνας, συντάξεις μειωμένες εδώ και χρόνια, υπογεννητικότητα, νέα παιδιά φεύγουν στο Εξωτερικό…. και αντί να ασχοληθούμε με όλα αυτά, αναλωνόμαστε και τρέχουμε πίσω από το μπαλάκι που μας πετούν τεχνηέντως κάθε φορά τα ΜΜΕ, όπως πετάμε το κόκκαλο στο σκύλο μας για να τρέξει να το πιάσει! Μας έχουν παραπλανήσει επανειλημμένως εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες επί διαφόρων θεμάτων, κι εμείς εκεί, χαμπάρι δεν παίρνουμε, καταπίνουμε τα πάντα! Στη Γαλλία για μια ακόμα φορά ο κόσμος κατά χιλιάδες είναι στους δρόμους μεγάλων πόλεων, διαμαρτυρόμενοι για την αύξηση ορίων συνταξιοδότησης που θέλει να περάσει ο Μακρόν. Μας έβαλαν τα γυαλιά κι αυτοί και άλλοι!
Και τώρα επιτέλους να μπουν οι αυξήσεις στις συντάξεις γιατί έχει κουράσει το σήριαλ που κρατάει καιρό. Αλλά προτού πανηγυρίσουμε για την αύξηση των 0-70 Ε το μήνα σε συντάξεις, ας θυμηθούμε κι αυτό: Οι νόμοι της περιόδου 2010-2016 περιέκοψαν σωρευτικά από τους συνταξιούχους περίπου 45.684.000.000 ευρώ. Έχουμε φτάσει στο 2023 βάλτε πόσα ακόμα εκατομμύρια, και χειροκροτούν κάποιοι τις αυξήσεις από 0-70 Ε το μήνα! Ακόμα και τα αναδρομικά που πήραν κάποιοι δεν αντιπροσώπευαν ούτε το 1/10 των χρημάτων που έχουν χάσει, και από αυτό επέστρεψαν και το 40% πίσω στο Κράτος ως φόρο.
Νίκη Άννα Παπουλάκου.